Siegfried Seidel-Dittmarsch

Siegfried Seidel-Dittmarsch (Pammin, 4 januari 1887 - Berlijn, 20 februari 1934) was een Duitse officier en SS-Gruppenführer (generaal-majoor). Hij was het eerste hoofd van het SS-Amt, de voorloper van het SS-Hauptamt. En was een parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.

Siegfried Seidel-Dittmarsch
SS-Gruppenführer Siegfried Seidel-Dittmarsch, ca. 1934.
Geboren	4 januari 1887 Pammin, Kreis Arnswalde, Provincie Pommeren, Koninkrijk Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden	20 februari 1934 Berlijn, nazi-Duitsland
Kieskring	4 (Potsdam I)
Land	nazi-Duitsland
Politieke partij	NSDAP
Beroep	Zakenman
Religie	Evangelist
SS-Führungsstab RFSS
Aangetreden	24 december 1932
Einde termijn	21 februari 1934
Leider(s)	Heinrich Himmler
Opvolger	Ambt opgeheven
SS-Amt
Aangetreden	12 juni 1933 15 september 1933
Einde termijn	1 februari 1934 12 februari 1934
Leider(s)	Heinrich Himmler
Voorganger	Ernst Bach
Opvolger	Curt Wittje
Inspektor Mitte der Obersten SA-Führung
Aangetreden	Februari 1933
Einde termijn	20 februari 1934
Parlementslid in de Rijksdag
Aangetreden	30 augustus 1932 21 maart 1933
Einde termijn	12 september 1932 21 februari 1934
Leider(s)	Adolf Hitler
Pruisische Staatsraad
Aangetreden	14 september 1933
Einde termijn	20 februari 1934
Leider(s)	Hermann Göring
Portaal    Politiek

Leven

Op 4 januari 1887 werd geboren als Siegfried Seidel in Pammin (hedendaags Pomień). Het is onbekend wanneer Siegfried zijn tweede achternaam van Dittmarsch toevoegde. Hij ging naar de Volksschule (basisschool) en het Heinrich-Schliemann-gymnasium in Berlijn. Na het behalen van zijn Abitur, vervolgde Seidel-Dittmarsch een carrière als officier in het Pruisische leger. Als Fahnenjunker (aspirant-officier) werd hij geplaatst in het Infanterie-Regiment „von Stülpnagel“ (5. Brandenburgisches) Nr. 48 met het hoofdkwartier in Küstrin (hedendaags Kostrzyn nad Odrą). Op 14 februari 1906 werd hij bevorderd tot Leutnant (tweede luitenant). Hierna werd hij geplaatst als adjudant in het Infanterie-Regiment „von Stülpnagel“ (5. Brandenburgisches) Nr. 48.

Eerste Wereldoorlog

Als Oberleutnant (eerste luitenant) vocht hij aan het front, waar hij zwaargewond raakte. Na zijn herstel was Seidel-Dittmarsch werkzaam in verschillende hoge staven (Generalkommando, Armeeoberkommando I (AOK I)). Hij werd nog overgeplaatst naar het Leib-Grenadier-Regiment „König Friedrich Wilhelm III.“ (1. Brandenburgisches) Nr. 8 en het Reserve-Infanterie-Regiment Nr. 216. Voor zijn dienst tijdens de oorlog werd Seidel-Dittmarsch onderscheidde met het IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse en het Gewondeninsigne 1918 in zwart.

Interbellum

Na de oorlog was werkte hij als referent in het Pruisisch ministerie van Oorlog en het Reichswehrministerium (Rijksministerie van Defensie). In 1921 nam Seidel-Dittmarsch op eigen verzoek als Majoor a.D. (majoor B.d.) ontslag uit de Reichswehr. De volgende jaren werkte hij als secretaris-generaal en directeur voor de Rotella Speise fabriek. Seidel-Dittmarsch nam als lid van de Reichskriegssflagge deel aan de Bierkellerputsch.

Op 10 oktober 1931 werd Seidel-Dittmarsch lid van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP). Kort hierna werd hij ook lid van de Schutzstaffel (SS). En werd ingeschaald als SS-Truppführer (sergeant). En werd geplaatst in de staf van de SS-Abschnitte III. Daar werd hij bevorderd tot SS-Standartenführer (kolonel). Tijdens de Rijksdagverkiezingen van 31 juli 1932 werd Seidel-Dittmarsch gekozen als afgevaardigde voor kieskring 4 (Potsdam I). Hij werd niet herkozen tijdens de Rijksdagverkiezingen van 6 november 1932, toen de partij een daling van de steun ervoer. Na de overname van de macht door de nazi's, werd hij wel weer tijdens de Rijksdagverkiezingen van 5 maart 1933 herkozen. En kreeg zijn voormalige zetel terug, en behield deze tot aan zijn dood.

Na zijn plaatsing in de staf van de SS-Gruppe Ost, volgde op 24 december 1932 zijn bevordering tot SS-Oberführer. Op 24 december 1932 werd Seidel-Dittmarsch benoemd tot chef van de SS-Führungsstab RFSS (vrije vertaling: SS-Leiderschapsstaf), deze staf diende als verbindingseenheid tussen de verschillende NSDAP partij-onderdelen. Op 12 juni 1933 na het overlijden van de SS-Oberführer Dr. Ernst Bach, volgde Seidel-Dittmarsch hem op als hoofd van het SS-Amt. Daarnaast bekleedde hij van februari 1933 het ambt van inspecteur midden in de Obersten SA-Führung (vrije vertaling: Hoogste SA-leiderschap). Op 14 september 1933 benoemde de Pruisische minister-president Hermann Göring hem tot lid van de onlangs opnieuw opgerichte Pruisische Staatsraad.

Overlijden

De begrafenis van Seidel-Dittmarsch.

In de nacht van 21 op 22 februari 1934 stierf Seidel-Dittmarsch in het Berlijnse ziekenhuis na een operatie aan zijn darmen. Hij kreeg op 23 februari 1934 een militaire begrafenis, en werd begraven in de Alter St.-Matthäus-Kirchhof in Schöneberg. Als onderdeel van de plannen van Albert Speer voor de bouw van de nieuwe rijkshoofdstad, die Germania ging heette, werd ongeveer een derde van de begraafplaats in 1938-1939 ontruimd. De stoffelijke resten van Seidel-Dittmarsch behoorde tot degenen die werden opgegraven en verplaatst naar de Südwestkirchhof Stahnsdorf, ongeveer 20 kilometer ten zuidwesten van Berlijn.

In december 1934 kreeg de 54.SS-Standarte met het hoofdkwartier in Landsberg an der Warthe (hedendaags Gorzów Wielkopolski), de eretitel "Seidel-Dittmarsch".

Carrière

Seidel-Dittmarsch bekleedde verschillende rangen in zowel de Pruisische leger als Allgemeine-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums	Pruisische leger	Reichswehr	Allgemeine-SS
1 april 1906	Fahnenjunker (aspirant-officier)	—	—
14 februari 1906	Leutnant	—	—
1914	Oberleutnant	—	—
18 december 1915	Hauptmann	—	—
11 december 1920	—	Major a.D.	—
10 december 1931	—	—	SS-Truppführer
1931	—	—	SS-Standartenführer
24 december 1932	—	—	SS-Oberführer
13 mei 1933	—	—	SS-Gruppenführer

Lidmaatschapsnummers

• NSDAP-nr.: (lid geworden 10 oktober 1931)
• SS-nr.: 18615 (lid geworden 10 december 1931)

Onderscheidingen

Selectie:

• IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse
• Gewondeninsigne 1918 in zwart, ander bron vermeldt: zilver of goud
• Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog
• Friedrich August-Kruis, 1e Klasse en 2e Klasse
• Kruis voor Trouwe Dienst (Schaumburg Lippe), 2e Klasse

Externe links

• (de) Datenbank der deutschen Parlamentsabgeordneten: portret van Siegfried Seidel-Dittmarsch.
• (de) Stadtmuseum Berlin Sammlung Online: foto van de grafsteen van Siegfried Seidel-Dittmarsch.
• (de) LEMO: foto van Seidel-Dittmarsch (vierde van rechts) in juli 1933 in Dortmund met Heinrich Himmler (uiterst links), Viktor Lutze (naast Himmler), Wilhelm Schepmann (links op de voorgrond), Adolf Hühnlein (midden, camera gericht), Ernst Röhm (3e van rechts)] en Josef Wagner (2e van rechts).

Bronnen, noten en/of referenties

• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Siegfried Seidel-Dittmarsch op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
• Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Siegfried Seidel-Dittmarsch op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
• (en) Yerger, Mark C. (1997). Allgemeine-SS; The Commands, Unites and Leaders of the General SS. Schiffer Military History, 13, 197. ISBN 0-7643-0145-4.
• (fr) Tixier, Thierry (2019). Allgemeine SS - Polizei - Waffen SS Volume 3, SS GRUF SEIDEL-DITTMARSCH (Geen paginavermelding). ISBN 978-1-326-84038-9.

---