Keizer Sigismund

Duits monarch (1368-1437)
(Doorverwezen vanaf Sigismund van Hongarije)

Sigismund van Luxemburg (ook Sigismund van Hongarije) (Neurenberg, 15 februari 1368Znojmo (Moravië), 9 december 1437) was de derde zoon van keizer Karel IV en jongere halfbroer van rooms-koning Wenceslaus, heersers uit het Huis Luxemburg.

Sigismund
Keizer Sigismund van Luxemburg (1433), door een Boheemse meester, traditioneel toegeschreven aan Pisanello, KHM
Keizer Sigismund van Luxemburg
(1433), door een Boheemse meester, traditioneel toegeschreven aan Pisanello, KHM
Rooms-Duits koning en keizer
Regeerperiode 1411 - 1437
Verkiezing 21 juli 1411 in Frankfurt
Kroning 8 november 1414 in Aken
Kroning (Italië) 25 november 1431 in Milaan
Keizerskroning 31 mei 1433 in Rome door paus Eugenius IV
Voorganger Jobst van Moravië
Opvolger Albrecht II
Keurvorst van Brandenburg
Regeerperiode 1e 1378 - 1388
2e 1411 - 1415
Voorganger 1e Wenceslaus
2e Jobst
Opvolger 1e Jobst
2e Frederik I
Koning van Hongarije
Regeerperiode 1387 - 1437
Kroning 31 maart 1387 in Székesfehérvár
Voorganger Karel II
Opvolger Albrecht
Koning van Bohemen
Regeerperiode 1419 - 1437
Voorganger Wenceslaus
Opvolger Albrecht II
Huis Luxemburg
Vader Karel IV
Moeder Elisabeth van Pommeren
Geboren 15 februari 1368
Neurenberg
Gestorven 9 december 1437
Znojmo, Moravië
Begraven Dom van Oradea
Echtgenotes 1e Maria van Hongarije
2e Barbara van Celje
Religie Rooms-katholiek

Na de dood van zijn vader in 1378 werd hij keurvorst van Brandenburg. Door zijn huwelijk met koningin Maria van Hongarije werd hij, ondanks tegenstand van de plaatselijke adel, in 1387 koning van Hongarije. Hij verpandde Brandenburg aan zijn neef Jobst van Moravië.

In 1396 begon hij een kruistocht tegen de Ottomanen, die het land vanuit het zuiden bedreigden. Hij werd echter vernietigend verslagen bij Nicopolis (nu Nikopol in Bulgarije).

Keizer Sigismund
(ca.1511-1513), Albrecht Dürer, GNM

In 1400 werd zijn broer Wenceslaus afgezet als rooms-koning en vervangen door Ruprecht van de Palts uit het Huis Wittelsbach. In 1408 richtte hij de Orde van de Draak op. In 1410 stierf Ruprecht en in 1411 stierf Jobst. In overeenstemming met zijn broer werd hij koning van Duitsland en opnieuw keurvorst van Brandenburg (1411-1415). In 1415 schonk hij het gebied aan Frederik I, burggraaf van Neurenberg, voor zijn bewezen diensten. Dit was het begin van de 400 jaar durende heerschappij van het Huis Hohenzollern over het gebied.

De memorabelste periode uit zijn leven was het Concilie van Konstanz (1414-1418). Na het Concilie van Pisa (1409) waren er drie pausen. Met dit nieuwe concilie probeerde hij het kluwen van het Westers Schisma te ontwarren, wat hem lukte. Maar naast deze pausenkwestie was er ook het proces tegen de Tsjechische godsdiensthervormer Johannes Hus, die hij een vrijgeleide had gegeven om zijn leerstellingen te komen verdedigen. Hus werd echter gevangengenomen en als ketter tot de brandstapel veroordeeld. Sigismund volgde in 1419 zijn oudere halfbroer Wenceslaus IV op als koning van Bohemen. De hussitische Bohemers weigerden Sigismund hierom als koning te erkennen en hij riep een kruistocht tegen hen uit. Deze werd echter al gauw tot een guerrillaoorlog, die tot 1434 zou duren. Pas in 1437, een jaar voor zijn dood, werd hij door de belangrijkste Bohemers als koning erkend.

In 1431 werd hij koning van Italië en twee jaar later werd hij tot keizer van het Heilige Roomse Rijk gekroond.

Sigismund had geen kinderen bij Maria. Na haar dood trouwde hij met Barbara van Celje, bij wie hij een dochter kreeg, Elisabeth (1409-1442). Elisabeth trouwde met keizer Albrecht II. Albrecht werd Sigismunds opvolger als keizer van het Heilige Roomse Rijk en koning van Hongarije en Bohemen. Met hem stierf Huis Luxemburg uit.

Kwartierstaat (voorouders)

bewerken
 
 
Keizer Hendrik VII
(1274-1313)
 
Margaretha van Brabant
(1276-1311)
 
 
 
Wenceslaus II van Bohemen
(1271-1305)
 
Judith van Habsburg
(1271-1297)
 
 
Wartislaw IV van Pommeren
(ca. 1290-1326)

Elisabeth van
Lindow-Ruppin
 
 
 
Casimir III van Polen
(1310-1370)
 
Anna van Litouwen
(1309-1339)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jan de Blinde
(1296-1346)
 
 
 
 
Elisabeth I van Bohemen
(1292-1330)
 
 
 
 
 
 
Bogislaw V van Pommeren
(ca. 1318-1374)
 
 
 
 
Elisabeth van Polen
(1326-1361)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Keizer Karel IV
(1316-1378)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Elisabeth van Pommeren
(ca. 1347-1393)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna van Bohemen
(1366-1394)
 
 
 
Sigismund van Luxemburg
(1368-1437)
 
 
 
Jan van Görlitz
(1370-1396)
 
 

Karel van Luxemburg
(1372-1373)
 
 

Margaretha van Luxemburg
(1373-1410)
Zie de categorie Sigismund, Holy Roman Emperor van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.