Simon Wiesenthalbrug
De Simon Wiesenthalbrug (brug 790) is een vaste brug in Amsterdam Nieuw-West.
| Simon Wiesenthalbrug | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Simon Wiesenthalbrug (september 2020)
| ||||
| Algemene gegevens | ||||
| Locatie | Amsterdam Nieuw-West | |||
| Overspant | Bonhoeffersingel | |||
| Brugnummer | 790 | |||
| Bouw | ||||
| Bouwperiode | rond 1990 | |||
| Gebruik | ||||
| Huidig gebruik | voet/fietsbrug | |||
| Weg | Marianellastraat | |||
| Architectuur | ||||
| Type | vaste brug | |||
| Architect(en) | Dienst der Publieke Werken N. Wijnmaalen | |||
| Materiaal | beton | |||
| ||||
De brug voor voetgangers en fietsers is gelegd over de Bonhoeffersingel (vernoemd naar Dietrich Bonhoeffer). Zij verzorgt een doorgaande wandel- en fietsroute tussen de Marianellastraat (vernoemd naar Marianella García Villas) in de wijk Middelveldsche Akerpolder en Terpstraat in de wijk De Punt. Voor deze scheiding ontwierp architect N. Wijnmaalen, werkend voor de Dienst der Publieke Werken een serie bruggen.[1]
De brug ging vanaf oplevering naamloos door het leven. Op 13 mei 2020 besloot de gemeente Amsterdam de brug te vernoemen naar Simon Wiesenthal. In de wijk ten zuiden van de brug zijn allerlei straten vernoemd naar mensen die streden tegen discriminatie of anderszins verzet pleegden.
- Simon Wiesenthalbrug volgens BAG via data.amsterdam.nl
- Peter Korrel Bruggen van Amsterdam: Brug 790: Simon Wiesenthalbrug
- 'Stadsatlas Amsterdam. Stadskaarten en straatnamen verklaard', Bakker, Martha (red.) (1998). Derde druk in 2006. Amsterdam Publishers [etc.]. ISBN 90-74891-31-4
- Archief Publieke Werken: Soortgelijke brug: Brug 788 (bestektekening 1987/1988: dossier 63844)
- Naamgeving openbare ruimte: Vaststellen Simon Wiesenthalbrug in Nieuw West. Gemeenteblad (202/121284). Gemeente Amsterdam (13 mei 2020). Geraadpleegd op 9 november 2020.
- ↑ Nico Wijnmaalen (7 maart 1932-16 december 2017) was een Amsterdams technisch tekenaar en architect met een opleiding aan de Academie van bouwkunst. Hij ging werken bij de Dienst der Publieke Werken/Openbare Werken Amsterdam. Na een reorganisatie moest hij vertrekken en ging hij verder onder de naam Koekkoek Wijnmaalen Ontwerp (KWO); Anneke Koekkoek is zijn vrouw.
