Sint-Augustinuskerk (Utrecht)
De Sint-Augustinuskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse stad Utrecht, aan het noordelijk gedeelte van de Oudegracht (nr. 69), gewijd aan Augustinus van Hippo.
| Sint-Augustinuskerk | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Front van de Sint-Augustinuskerk
| ||||
| Plaats | Utrecht | |||
| Denominatie | Rooms-katholiek | |||
| Gewijd aan | Augustinus van Hippo | |||
| Coördinaten | 52° 6′ NB, 5° 7′ OL | |||
| Gebouwd in | 1839-1840 | |||
| Monumentnummer | 36499 | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | Karel George Zocher (1797-1863) | |||
| Stijlperiode | Neoclassicisme | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| Afbeeldingen | ||||
| ||||
Interieur van de Sint-Augustinuskerk
| ||||
| ||||
Geschiedenis
bewerkenDe Augustinuskerk is gebouwd in 1839-1840 als eerste grote katholieke kerk in Utrecht sinds het herstel van de godsdienstvrijheid. Zij was de opvolger van een Augustijnse schuilkerk die in 1636 in de Jeruzalemstraat was gesticht, en in 1822 door een bescheiden nieuw bedehuis zonder toren, met voorgevel aan de Herenstraat was vervangen.[1] Bouwpastoor was in beide gevallen pater Guillelmus Stas (1771-1857), van 1815 tot 1843 aan de statie van de Augustijnen verbonden. Ook pater Sebastianus van Nuenen o.e.s.a, stichter van de Zusters Augustinessen van Sint-Monica, was als pastoor verbonden aan deze kerk.[2]
Tegenwoordig is de kerk in gebruik bij de Sint-Salvatorparochie Utrecht. In 2016 werd het gebouw gesloten door de brandweer nadat een brokstuk uit het gewelf naar beneden was gekomen. Een grote restauratie volgde, waarbij de oorspronkelijke kleuren van het hoogaltaar werden teruggebracht en het fresco en het gewelf werden hersteld. Daarna kon de kerk met Advent 2023 weer voor de eredienst worden gebruikt.[3]
Gebouw
bewerkenDe Sint-Augustinuskerk is een Waterstaatskerk in neoclassicistische stijl, ontworpen door Karel Georg Zocher (1796-1863). Ze valt op door het tempelfront met de enorme dorische zuilen aan de grachtzijde, bekroond door een fronton en een luchtig torentje (40 m hoog). Erachter bevindt zich de zaalkerk die door een gestuct houten tongewelf overspannen wordt. Het hoofdaltaar werd in 1857 vervaardigd door Prosper Venneman uit Gent. Het orgel stamt uit 1844 en is gebouwd door de Utrechtse orgelbouwer H.D. Lindsen. In het torentje hangen vier luidklokken.
Literatuur
bewerken- T.H.von der Dunk, 'De St.Augustinus aan de Oudegracht. De bouwgeschiedenis van Utrechts enige neoclassicistische kerk', in: Jaarboek Oud-Utrecht 1994, p.141-170.
Zie ook
bewerkenExterne links
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ De huidige Silokerk, die na de verhuizing van de Augustijnen naar de Oudegracht nog een tijdje als kerk voor een andere statie zou dienen, die tot dan toe in de Dorstige Hartsteeg gevestigd was en in 1875 de St.Willibrordkerk zou bouwen. Zie T.H.von der Dunk, 'Een onverkoopbare kerk. Pastoor Joannes Hartman en de oude augustijnenstatie in de Heerenstraat', in: J.Vis en W.Janse (red.), Staf en storm. Het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in Nederland in 1853: actie en reactie (Hilversum 2002), p.260-288.
- ↑ Zusters Augustinessen van Sint-Monica eljakim.nl (gearchiveerd)
- ↑ https://www.duic.nl/cultuur/na-bijna-7-jaar-was-er-weer-een-viering-in-de-sint-augustinuskerk-aan-de-oudegracht-in-utrecht/?utm_source=mail&utm_campaign=new&utm_medium=mailchimp&mc_cid=600263add9&mc_eid=053b691138
-Flag.svg){kind=small}
