Sonate voor piano (Grieg)

Grieg

Edvard Grieg voltooide zijn enige Sonate voor piano in 1865, toen hij 22 jaar oud was. Het werk kreeg opusnummer 7 mee, maar Grieg had al veel meer dan zeven composities geschreven. De pianosonate is in elf dagen geschreven in de toonsoort e mineur. In 1866 verscheen de sonate in het Duits in drukvorm, Grieg bevond zich toen veelal in Leipzig. De druk verscheen nadat de componist het werk had laten zien aan Niels Gade, zijn toenmalige voorbeeld. Grieg sleutelde in 1887 nog aan werk.

Pianosonate
Sonate für das Pianoforte
Componist Edvard Grieg
Soort compositie pianosonate
Gecomponeerd voor piano
Toonsoort e mineur
Opusnummer 7
Compositiedatum 1865
Opgedragen aan Niels Gade
Duur 20 minuten
Vorige werk opus 6: Humoresker
Volgende werk opus 8: Sonate nr. 1 voor viool en piano
Oeuvre Oeuvre van Edvard Grieg
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

De sonate kreeg de klassieke vierdelige opzet mee:

  1. Allegro moderato
  2. Andante molto
  3. Alla Menuetto, ma poco più lento
  4. Finale: Molto allegro

In deel 1 is zijn muzikale handtekening te horen in de notensequentie E-H-G staande voor Edvard Hagerup Grieg (de H is een Duitse notatie voor B). Die handtekening verschijnt in de opening en in de maten 13 en 14. Voorts verscheen die handtekening ook in latere werken. In de sonate zijn al passages te horen die sterk doen denken aan Griegs (alweer) enige pianoconcert van twee jaar later. In 1865 ontmoette Grieg collegacomponist Rikard Nordraak, die hem beïnvloedde.

Het is niet bekend wanneer de sonate voor het eerst te horen/zien is geweest, maar een van de eerste uitvoeringen vond plaats in Bergen op 5 oktober 1866 op een avond gewijd aan de muziek van Grieg.

Percy Grainger heeft ooit een poging ondernomen om de sonate om te zetten naar een orkestversie, aldus een brief van hem aan zijn vrouw Ella; er zijn slechts enkele schetsen van bewaard gebleven. Robert Henriques, een Deense componist kwam verder; hij orkestreerde het menuet.

Discografie

bewerken

In 1903 legde Grieg zelf twee deeltjes op de langspeelplaat vast om aan te tonen dat hij een goede pianist was. Later volgden tal van pianisten. De eerste complete opname dateert van 1921 door Una Bourne.