Kazachstan: verschil tussen versies

Na de onafhankelijkheid voert de Kazachse regering een beleid om het Kazachs als primaire officiële taal door te voeren. Daarnaast worden etnische Kazachen officieus bevoordeeld bij het arbeidsbeleid, zo is bijna 90% van de ambtenaren etnisch Kazachs. Mede daarom is het aantal leden van de minderheden afgenomen sinds de onafhankelijkheid, omdat velen besloten om te emigreren. Bij de onafhankelijkheid in 1991 was nog circa 40% van de bevolking etnisch Russisch, in 2018 was hun aandeel geslonken tot ongeveer 20%.<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2018/01/15/world/asia/kazakhstan-alphabet-nursultan-nazarbayev.html |title=Kazakhstan Cheers New Alphabet, Except for All Those Apostrophes|last=Higgins|first=Andrew|date=15 januari 2018|work=The New York Times|accessdate=5 april 2018}}</ref>

 

De belangrijkste taal in Kazachstan is het [[Russisch]], dat door 83,1% van de bevolking beheerst wordt. De rol van het [[Kazachs]], dat door 56% van de bevolking wordt gesproken, is door de bemoeienis van de regering in de jaren na de onafhankelijkheid sterk toegenomen. Kazachstan kent 9 jaren [[schoolplicht]]. Met name in de sovjettijd werd hard gewerkt aan het aanpakken van het [[analfabetisme]], waardoor dit nu op ongeveer 2,5% ligt, ongeveer even hoog als in West-Europese landen.

Kazachs wordt vooral in het zuiden van Kazachstan gesproken en op het platteland. Russisch wordt vooral in het noorden van Kazachstan gesproken, waar de meerderheid van de Russische minderheid leeft. De meeste steden in Kazachstan werden door Russen gesticht, waardoor er nog steeds veel Russen wonen, mede daarom is het Russisch de belangrijkste taal in de meeste steden. Ook met name de middenklasse en bovenklasse van de Kazachen in het noorden van het land spreken nog vaak het Russisch als [[moedertaal]].