Zwartvruchtrot
Zwartvruchtrot (Stemphylium vesicarium) is een plantenziekte, die vele soorten planten kan infecteren, waaronder ui, knoflook, asperge en peer.[1][2]
Zwartvruchtrot | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geïnfecteerde perenbladeren | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Stemphylium vesicarium (Wallr.) E.G. Simmons (1969) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
|
De schimmel komt vooral in de warmere delen van Europa voor, maar is nu ook wijdverbreid in Duitsland, in Italië eind jaren zeventig, in Spanje en Frankrijk in de jaren tachtig, in Nederland in 1997 en in België in 2002.[3] Het wereldwijde besmettingspercentage wordt geschat op 1 tot 10%.[4]
De schimmel kent twee ontwikkelingsstadia. Het aseksuele, anamorfe stadium wordt Stemphylium vesicarium genoemd. Het seksuele, teleomorfe stadium wordt Pleospora allii genoemd[5] en leeft saprofytisch op afgevallen gebladerte, vruchten en andere plantenresten op de grond. Het vormt ascosporen in een pseudothecium.[6] De ascosporen worden door regen opgespat en komen zo op de planten terecht. Ze ontkiemen bij een geschikte temperatuur en vochtigheid, bij 21 tot 23 °C, ongeveer drie uur na het bevochtigen. Dit gebeurt meestal in het late voorjaar. De eerste symptomen kunnen al 48 uur later optreden.[6][7] De forma specialis van Stemphylium vesicarium op peer produceert twee gifstoffen, SV-toxine I en SV-toxine II, die de weefsels van de plant doden.[8] De afgestorven gebieden vormen zwarte vlekken die groter worden. De vlekken kunnen op elk groen deel van de plant verschijnen. Ze zitten meestal op de bladeren, maar ook op de vruchten en groene takken, op de nog aanwezige kelkblaadjes van jonge vruchten en meer in het midden van rijpe vruchten. Symptomen verschijnen voor het eerst in het late voorjaar, groeien en vermenigvuldigen zich vervolgens gedurende het groeiseizoen. De groei en ontwikkeling van de plant wordt geremd. De oogst wordt tot wel 95% verminderd.[9] Stemphylium vesicarium vormt in de zomer conidiosporen. De conidiosporen worden door de wind meegevoerd en verspreiden de infectie naar andere planten.[9] Conidiosporen zijn te vinden op alle dode delen van de planten, maar niet op de groene delen.[5] De conidiosporen zitten op rechtopstaande conidiëndragers met aan de top een alleenstaande conidiospore.
Morfologie
bewerkenHet draadvormige mycelium is dun en doorzichtig. Het conidium is een dictyospore. Ze zijn langwerpig tot ovaal, meercellig met 1-5 transversale en 1-2 longitudinale septa. De conidia zijn 21-48 μm lang en 10-22 μm breed. De lengte-breedteverhouding is 1,5 tot 2,7 voor conidia die zijn gevormd in gastheerweefsels en 2,5 tot 3,0 voor conidia die zijn gekweekt op een voedingsbodem. De conidioforen zijn rechtopstaand, bruin en met slechts één conidium bovenaan.
Het pseudothecium is bruin tot zwart van kleur, leerachtig en bolvormig. De grootte van pseudothecia hangt af van het substraat, hun diameter is 100-500 μm. De ascus is cilindrisch-knotsvormig, 131 × 26 μm lang met acht ascosporen. De geelbruine ascosporen zijn ellipsvormig of langwerpig tot knotsvormig, gemiddeld 32 × 14 μm lang met drie tot zeven transversale septa en één longitudinaal septum[10]
-
Pseudothecia
-
Ascosporen in asci
-
Conidiosporen
Forma specialis
bewerkenEr zijn verschillende formae speciales van Stemphylium vesicarium bekend. Een forma specialis die uien,[11], een die asperges,[3][12], een die schermbloemigen,[13], een die knoflook en een die mango aantast. De verschillende formae speciales van Stemphylium vesicarium produceren verschillende gifstoffen. De gifstoffen zijn speciaal aangepast aan de te infecteren waardplanten. Het forma specialis van peren doodt het weefsel vanaf een toxineconcentratie van 10−8 (0,01 microgram per gram).[9] Van de andere formae speciales worden peren niet ziek. De forma specialis van peterselie infecteert ook andere schermbloemigen en deze kan ook peren infecteren maar alleen via wondjes.[13] Verschillende formae speciales kunnen tegelijkertijd naast elkaar voorkomen. De sporen van de formae speciales kunnen alleen van elkaar worden onderscheiden door analyse van het DNA.[3]
Externe link
bewerken- ↑ Leach, A, Hay, F, Harding, R, Damann, KC, Nault, B (5 november 2019). Relationship between onion thrips (Thrips tabaci) and Stemphylium vesicarium in the development of Stemphylium leaf blight in onion. Annals of Applied Biology 176 (1): 55–64. DOI: 10.1111/aab.12558.
- ↑ (en) Köhl, Jürgen, Groenenboom-de Haas, Belia, Goossen-van de Geijn, Helen, Speksnijder, Adrianus, Kastelein, Pieter (1 mei 2009). Pathogenicity of Stemphylium vesicarium from different hosts causing brown spot in pear. European Journal of Plant Pathology 124 (1): 151–162. ISSN: 1573-8469. DOI: 10.1007/s10658-008-9402-2.
- ↑ a b c J. Köhl, B. H. Groenenboom-de Haas, P. Kastelein, V. Rossi, C. Waalwijk: Quantitative detection of pear-pathogenic Stemphylium vesicarium in orchards. In: Phytopathology. Band 99, Nummer 12, Dezember 2009, S. 1377–1386, ISSN 0031-949X. DOI:10.1094/PHYTO-99-12-1377. PMID 19900004.
- ↑ I. Llorente, C. Moragrega, L. Ruz, E. Montesinos: An Update of brown spot of pear, Trees (2012) 26: 239.245
- ↑ a b V. Rossi, E. Pattori, S. Giosué, R. Bugiani: Growth and sporulation of Stemphylium vesicarium, the causal agent of brown spot of pear, on herb plants of orchard lawns. In: European Journal of Plant Pathology. 111, 2005, S. 361–370, DOI:10.1007/s10658-004-5273-3.
- ↑ a b I. Llorente, A. Vilardell, P. Vilardell, E. Montesinos: Evaluation of new methods in integrated control of brown spot of pear (Stemphylium vesicarium, teleomorph Pleospora allii). In: Acta horticulturae. Nr. 800, 2008, S. 825–832.
- ↑ Rheinland-Pfalz: Dienstleistungszentren Ländlicher Raum: Stemphilium vesicarium, die Schwarzfleckenkrankheit bei Birnen.
- ↑ P. Singh, R. Bugiani, P. Cavanni, H. Nakajima, M. Kodama, H. Otani, K. Kohmoto: Purification and Biological Characterization of Host-Specific SV-Toxins from Stemphylium vesicarium Causing Brown Spot of European Pear. In: Phytopathology. Band 89, Nummer 10, Oktober 1999, S. 947–953, ISSN 0031-949X. DOI:10.1094/PHYTO.1999.89.10.947. PMID 18944740.
- ↑ a b c Ministerium für Landwirtschaft, Bologna, Maculatura bruna del pero
- ↑ Isidre Llorente, Emilio Montesinos |tytuł = Brown spot of pear: an emerging disease of economic importance in Europe |geraadpleegd op 2022-10-12
- ↑ T. Misawa, S. Yasuoka: The life cycle of Stemphylium vesicarium, the causal agent of Welsh onion leaf blight. In: Journal of General Plant Pathology. 78, 2012, S. 18–29, DOI:10.1007/s10327-011-0352-8.
- ↑ Purple Spot Disease of Asparagus (PDF; 778 kB).
- ↑ a b Steven T. Koike, Nichole O’Neill, Julie Wolf, Peter Van Berkum, Oleg Daugovish: Stemphylium Leaf Spot of Parsley in California Caused by Stemphylium vesicarium In: Plant Disease. 97, 2013, S. 315–322, DOI:10.1094/PDIS-06-12-0611-RE.