Susanne Abbuehl
Susanne Abbuehl (Bern, 30 juli 1970) is een Zwitsers-Nederlands jazzzangeres, componist en songwriter. Abbuehl woonde, studeerde en werkte jarenlang in Nederland en won in 2002 een Edison in de categorie Jazz Nationaal Vocaal.[1][2][3]
| Susanne Abbuehl | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 30 juli 1970 | |||
| Geboorteplaats | Bern | |||
| Land | .svg){kind=small} Zwitserland
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | zanger, songwriter | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Biografie
bewerkenAls kind speelde Abbuehl klavecimbel en piano, ook schreef ze songs en teksten. Abbuehl speelde vooral klassieke muziek, maar hoorde thuis ook jazz; haar vader speelde jazztrompet. Na de middelbare school ging ze jazz-zang studeren. Ze studeerde aan de Swiss Jazz School, ging voor een uitwisselingsjaar naar Los Angeles, en studeerde jazz, klassieke zang, Noord-Indiase klassieke zang en muziekpedagogiek aan het Koninklijk Conservatorium Den Haag. Ze kreeg les van onder meer Diderik Wagenaar, Rachel Gould, Jeanne Lee en Prabha Atre.[1][2][4]
In 1997, toen Abbuehl nog bezig was met haar studie, bracht ze haar debuutalbum I Am Rose uit. Op dit album zong ze songs van Cole Porter, Ornette Coleman, Cassandra Wilson, Carla Bley, een gedicht van Gertrude Stein en eigen composities. Ze koos bij verschillende songs voor een sobere begeleiding, bijvoorbeeld zang en klavecimbel, zang en basklarinet of zang en percussie. Trouw schreef over dit album dat Abbuehl's stukken geenszins verbleekten bij de andere stukken, en omschreef Abbuehl als "een eigenzinnig zangeres met een voorkeur voor bijzondere stukken".[4]
Haar volgende albums nam Abbuehl op bij het Duitse platenlabel ECM. Op April (2001) vertolkte Abbuehl poëzie van E.E. Cummings, stukken van Carla Bley en daarnaast de standard 'Round Midnight en een Indiase raga. April werd positief besproken door onder andere NRC, BBC, JazzTimes en Allmusic. NRC schreef over Abbuehl's zang: "Hoewel ze zelden boven het fluisterniveau lijkt uit te komen en haar voordracht soms wat onderkoeld is, heeft ze een ongelooflijke présence." De BBC noemde Abbuehl een zangeres met grote emotionele diepgang en helderheid.[5][6][7][8]
Op Compass (2006) koos Abbuehl voor gedichten van James Joyce en William Carlos Williams, composities van Luciano Berio en songs van Sun Ra en Chick Corea. Positieve recensies van dit album verschenen in onder andere The Guardian, Allmusic en Die Zeit.[9][10][11]
Op The Gift (2013), dat positief besproken werd in onder andere de Volkskrant, Nederlands Dagblad, Allmusic en Jazzwise, vertolkte Abbuehl gedichten van Emily Dickinson, Emily Brönte, Wallace Stevens en Sara Teasdale. Allmusic schreef dat Abbuehl's ingehouden, verfijnde benadering niet alleen de meer subtiele betekenissen [van de gedichten] overbrengt, maar ook hun aanzienlijke kracht onthult. De Volkskrant omschreef de sfeer van het album als geheimzinnig en ingetogen en schreef dat juist de voor Abbuehl "kenmerkende, onvoorspelbare kleuren en frasering intrigeren".[12][13][14][15]
Abbuehl werkte meermalen samen met jazzpianist Wolfert Brederode. Ze werkte verder samen met onder andere Tony Overwater, Michel Portal, Samuel Rohrer, Paolo Pandolfo en Olavi Louhivuori.[2][12] Abbuehl stond met haar band diverse keren op internationale jazzfestivals, waaronder drie keer North Sea Jazz.[16][17][18][19]
Abbuehl was hoofd van de afdeling Jazz van het Koninklijk Conservatorium Den Haag (2020-2022), hoofd van het Instituut voor Jazz en Volksmuziek van de Hogeschool van Luzern en directeur van het Jazz Instituut van de Musik Akademie in Bazel.[20][21]
Prijzen en nominaties
bewerken- Edison in de categorie Jazz Nationaal Vocaal (2002)[3]
- nominatie voor Schweizer Musikpreis (2016)[22]
- Prix du Musicien Européen van de Franse Académie du Jazz (2017)[23]
- Charles Cros Grands Prix Internationaux du Disque in de categorie Jazz, voor het album Princess (van Abbuehl, Stéphan Oliva en Øyvind Hegg-Lunde) (2017)[24]
Discografie
bewerken- I Am Rose (Evoke, 1997)
- April (ECM, 2001)
- Compass (ECM, 2006)
- The Gift (ECM, 2013)
- Princess (Vision Fugitive, 2017), met Stéphan Oliva en Øyvind Hegg-Lunde
Referenties
- ↑ a b (en) Demalon, Tom, Susanne Abbuehl Biography. AllMusic. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ a b c (en) Susanne Abbuehl. allaboutjazz.com (14 juni 2013). Gearchiveerd op 5 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ a b 2002 - Edison Jazz/World. edisons.nl. Gearchiveerd op 5 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ a b Polling, Kees, "Zangeres Susanne Abbuehl: 'Ik begrijp niets van die benauwde hokjesgeest in Nederland'", Trouw, 10 juli 1997. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ Dijksterhuis, Edo, "Susanne Abbuehl", NRC, 18 oktober 2001. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Marsh, Peter, Review of Susanne Abbuehl - April. BBC. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Loudon, Christopher, Susanne Abbuehl: April. JazzTimes (25 april 2019). Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Astarita, Glenn, April Review. Allmusic. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Walters, John L., "Susanne Abbuehl, Compass", The Guardian, 12 mei 2006. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Jurek, Thom, Compass Review. Allmusic. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (de) Heidkamp, Konrad, "Lieder wie Licht und Wasser", Die Zeit, 27 juli 2006. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ a b Bakker, Johan, "CD-recensies vrijdag 25 oktober 2013", Nederlands Dagblad, 25 oktober 2013. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ Sprangers, Tim, "The Gift", de Volkskrant, 5 juni 2013. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Jurek, Thom, "The Gift Review", Allmusic. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Shore, Robert (juli 2013). Susanne Abbuehl: The Gift. Jazzwise
- ↑ Susanne Abbuehl Group. northseajazz.com. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ I am rose - Susanne Abbuehl. muziekweb.nl. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ Susanne Abbuehl. northseajazz.com. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ Susanne Abbuehl 'April'. northseajazz.com. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ Susanne Abbuehl: Head of the Jazz Department 2020-22. Koninklijk Conservatorium Den Haag. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (de) Thomas, Rolf, Susanne Abbuehl: Institutsleiterin in Basel. Jazz Thing (18 februari 2022). Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (en) Susanne Abbuehl. schweizerkulturpreise.ch. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (fr) Riche, André, Académie du Jazz – Palmarès 2017 – Couleurs JAZZ. couleursjazz.fr (23 januari 2018). Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.
- ↑ (fr) Palmarès 2017 – Académie Charles Cros. charlescros.org. Gearchiveerd op 6 november 2024. Geraadpleegd op 23 oktober 2024.