Sylvain Kassap
Sylvain Kassap (Villemomble, 1 oktober 1956)[1][2][3] is een Franse jazzmuzikant (klarinet, saxofoon, percussie, toetsen) en componist op het gebied van creatieve jazz en nieuwe muziek.
| Sylvain Kassap | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Villemomble, 1 oktober 1956 | |||
| Geboorteplaats | Villemomble
| |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant, componist | |||
| Instrument(en) | klarinet, saxofoon, percussie, keyboards | |||
| Officiële website (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Biografie
bewerkenSylvain Kassap studeerde musicologie, speelde bij Claude Barthélemy[4], Michel Portal en Bernard Vitet[5], voltooide zijn studie in 1977 en werkte daarna samen met muzikanten als John Surman/Barre Phillips/Stu Martin. Later formeerde hij de formatie Molto Mobile en werkte hij ook samen met François Tusques[6] en vanaf 1980 met Günter Sommer. In 1985 richtte hij het Ensemble Saxifrages! op met Claude Barthélemy. Gedurende zijn carrière heeft hij ook gewerkt met Phil Minton, Sam Rivers (Eight Day Journal, 1998), Yves Robert, Michel Godard, Philippe Deschepper, Bruno Chevillon, Jacques Mahieux, Eddy Louiss, Steve Lacy, Joe McPhee, Tony Coe, Okay Temiz, het Trio des Clarinettes en Anthony Ortega, maar ook met Marcel Azzola. In 2006 speelde hij met zijn kwartet met Didier Petit (cello), Arnauld Cuisinier (bas) en Edward Perraud[7] (percussie) op het jazzfestival in Brugge. In 2008 trad hij op in het Wyatt-project van John Greaves en Hélène Labarrière op het 39e German Jazz Festival in Frankfurt am Main.
Kassap werkte ook als componist van filmmuziek, bijvoorbeeld voor de films Vaudeville (1986) en Grand Guignol van Jean Marbœuf en voor muziek voor dans en theater. Als tolk van nieuwe muziek nam hij werken op van Luciano Berio, John Cage, Luc Ferrari, Jacques Rebotier, François Rossé en Karlheinz Stockhausen en maakt hij deel uit van het Ensemble Ars Nova en het Ensemble Laborinthus. Met Didier Petit en Xu Fengxia[8] vormt hij sinds 2010 het vrij improviserende East-West Trio. Kassap combineert verschillende invloeden in zijn stijl van freejazz tot denkbeeldige folklore tot traditionele muziekstijlen van de Balkan of niet-Europese regio's.
Discografie
bewerken- 1986: Foehn (solo)
- 1990: Günter Baby Sommer/Sylvain Kassap/Didier Levallet Cordes sur Ciel (1990)
- 2019: Sylvain Kassap & Benjamin Duboc: Le Funambule (2019)
Literatuur
bewerken- Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide of Jazz on CD. 6th Edition. Penguin, London 2002, ISBN 0-14-051521-6.
- Philippe Carles, André Clergeat, Jean-Louis Comolli: Dictionnaire du jazz, Ed. Robert Laffont, Coll. Bouquins, Paris, 1994, ISBN 2-221-07822-5.
- ↑ (en) Sylvain Kassap. Discogs. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ Sylvain Kassap | Henri SELMER Paris. www.selmer.fr. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ (en) KASSAP Sylvain (1956). Centre de documentation de la musique contemporaine (23 juli 2014). Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ (en) Claude Barthélémy. Discogs. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ (en) Bernard Vitet. timenote.info. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ (en) François Tusques. Discogs. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ (en) Edward Perraud. Discogs. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- ↑ xu fengxia biography. www.xu-music.de. Geraadpleegd op 02-08-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Sylvain Kassap op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.