Vleermuisbloem

soort uit het geslacht Tacca
(Doorverwezen vanaf Tacca chantrieri)

De vleermuisbloem (Tacca chantrieri) is een plant die wordt ingedeeld in de familie Dioscoreaceae of de familie Taccaceae. Het is een 20-70 cm hoge plant met een kruipende wortelstok, van waaruit de grondstandige bladeren en bloeiwijzen ontspringen. De bladeren zijn langgesteeld, langwerpig, 20-55 x 4,5-22 cm groot, aan beide einden toegespitst en glanzend groen. Door het midden van het blad loopt een krachtige middennerf. Tussen de hieruit ontspringende zijnerven is het blad vaak bobbelig.

Vleermuisbloem
Vleermuisbloem
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:Eenzaadlobbigen
Orde:Dioscoreales
Familie:Dioscoreaceae
of Taccaceae [Post APG II ]
Geslacht:Tacca
Soort
Tacca chantrieri
André (1901)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Vleermuisbloem op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De bloemen groeien met vijf tot vijfentwintig stuks in een scherm met aan de basis vier grote zwarte schutbladeren en talrijke lange, zwarte draden tussen de bloemen. De twee buitenste schutbladeren zijn 2-9 x 1-4 cm groot, en omhoog- en omlaaggericht. De twee binnenste schutbladeren zijn breder, hartvormig, opzij gericht, zittend of kortgesteeld. De 1-2 cm brede bloemen hebben zes bloembladeren. Het bloemdek is teruggeslagen en het vruchtbeginsel is onderstandig. De vruchten zijn elliptisch, 2-4 x 1-3 cm groot, worstvormig tot driekantig, iets vlezig en diep oranjerood tot purper van kleur. Ze bevatten vele zaden.

De vleermuisbloem komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië (Thailand, Myanmar en het oosten van China). De soort wordt in de tropen op beschaduwde plaatsen in tuinen gekweekt. In Azië wordt het jonge blad als groente gegeten.