Ben en Tom Birchall
Ben Birchall (21 januari 1977[1]) en Tom Birchall, (23 december 1986[1]), uit Mansfield (Nottinghamshire), zijn Engelse motorcoureurs in de zijspanklasse. De broers rijden zowel in het Britse Kampioenschap als in het FIM Wereldkampioenschap zijspan. Ze werden viermaal wereldkampioen: in 2009, 2016, 2017 en 2018. Het kampioenschap in 2016 was het aparte kampioenschap in de 600 cm³ categorie, officieel bekend als F2 Sidecar World.[noot 1][2][2]
Birchall Racing | ||||
---|---|---|---|---|
Thuisbasis | Verenigd Koninkrijk Mansfield (Nottinghamshire) | |||
Wegrace (Zijspanrace) | ||||
Coureurs | Ben Birchall (rijder) | |||
Tom Birchall (bakkenist) | ||||
|
Daarnaast wonnen de broers tienmaal de zijspanrace van de TT van Man: in 2013, 2015 (2×), 2016, 2017 (2×), 2018 (2×) en 2019 (2×).[3][4] Ze zijn het team dat het vaakst ronde- en racerecords van de zijspanrace van de TT van Man verbeterd hebben. Ook de huidige (2021) records voor de snelste ronde en voor de snelste race zijn in hun handen (beide gevestigd in 2018).
Tot 2016 reden de broers voor zichzelf op LCR machines. In 2016 startten breidden ze hun team uit onder de naam Team Mansfield. Ze bleven rijden op LCR-machines.[5]
Carrière
bewerkenBen Birchall begon in 1998 als bakkenist met zijspanracen. Van 1999 t/m 2002 was hij de vaste bakkenist van Dave Holden (~1947-2021[6]).[7][8][9][10][11][12][13][14] Met Holden won hij in 1999[9] en 2002[14] het EMRA (East Midlands Racing Association) kampioenschap. Ze eindigden enkele seizoenen achter elkaar op het podium in het Britse Nationale Zijspankampioenschap.[1]
Op 27 mei 2001 reed Ben zijn eerste race in het Wereldkampioenschap zijspan toen hij tijdens de WK races op Donington Park inviel als bakkenist bij de Nieuw-Zeelandse coureur Barry Fleury. Ze finishten als achtste.[15][16][17]
2003-2008
bewerkenSinds 2003 bestuurt Ben Birchall zijn eigen zijspancombinatie. Zijn broer Tom, toen 17, begon toen ook met racen, als bakkenist van Ben.[1] Ze eindigden als vierde in het British Sidecar Championship 2003[noot 3] en werden uitgeroepen tot Rookie of the Year.[25]
De eerste jaren reden de broers mee in het F1 British Sidecar Championship.[15][16][26][27] Op 4 september 2005 reden ze voor het eerst een WK race op het TT-Circuit Assen, waar ze als negende eindigden.[28]
Dat jaar werden ze achter Sean en Mark Hegarty tweede in het F1 British Sidecar Championship.
In 2006 reden ze het hele WK. Ze eindigden als dertiende. Hun beste resultaat was een zevende plaats in de ‘Gold Race’ op Castle Combe Circuit in het Verenigd Koninkrijk op 11 juni.[29]
2007 werden ze vijfde in de eindstand van het Wereldkampioenschap zijspan. Hun eerste podiumplaats behaalden ze met een derde plaats op de Sachsenring. Later dat seizoen behaalden ze nog driemaal het podium, met tweede plaatsen tijdens de ‘Gold Races’[noot 4] op de Salzburgring, het Circuit van Rijeka en de race op Le Mans.[32]
Ze wonnen diverse andere wedstrijden , waaronder aan het eind van het seizoen de prestigieuze Jock Taylor Memorial Trophy op Knockhill.[25]
Op 17 augustus 2008 wonnen ze in Kroatië hun eerste WK race: de ‘Gold Race’[noot 4] op het Circuit van Rijeka. In de eindstand van het WK eindigden ze als derde achter wereldkampioenen Pekka Päivärinta en Timo Karttiala en achter Tim Reeves en Patrick Farrance die tweede werden.[33]
2009
bewerkenIn 2009 werden de Birchalls voor het eerst wereldkampioen F1 Zijspanrace, vóór Pekka Päivärinta/Adolf Hänni (2e) en Tim en Tristan Reeves (3e). Ze eindigden alle zeven races op het podium, waarvan driemaal op de hoogste trede.[34]
Ze namen in 2009 voor het eerst deel aan de Sidecar TT van de TT van Man. Dat jaar was er slechts één zijspanrace, die ze niet uitreden.[4][35] Met een snelheid van 110,659 mph (178,088 km/u) reden ze wel de op-een-na snelste ronde door een nieuwkomer ooit (de snelste reed Tim Reeves in 2008).[36]
2010
bewerkenIn 2010 startten de broers op een nieuwe ‘lange’ LCR F1 machine met een 600 cm³ Yamaha R1 motor. Deze testten ze in Frankrijk, voordat ze ermee in april debuteerden op Pembrey Circuit in de eerste ronde van het Brits kampioenschap, en daarna in de eerste ronde van het WK op Le Mans.[37] Tijdens een training voor de WK races in Kroatië crashten de Birchalls en liep Ben verwondingen op waarvoor hij huidtransplantaties nodig had.[38] Ze eindigden de WK serie van 2010 op de derde plaats, achter Päivärinta/Hänni en Reeves en Grégory Cluze die tweede werden. De Birchalls wonnen de ‘Sprint Race’ op de Schleizerdreieck.[39]
Doordat hun nieuwe F2 zijspancombinatie niet op tijd beschikbaar was misten ze de TT in 2010.[36][37][40]
2011
bewerkenIn februari 2011 werden de Birchalls na een online verkiezing uitgeroepen tot Sportteam van het jaar van Nottinghamshire.[38] Ze werden ook benoemd tot ereburger van hun geboortestad Mansfield.[41]
Ze eindigden de WK serie van 2011 op de tweede plaats, achter Päivärinta en Hänni.
Bij hun deelname aan de TT in 2011 eindigden ze als 7e in de eerste race, en als 5e in de tweede.[4]
2012
bewerkenIn 2012 sloten de Birchalls zich aan bij voormalig wereldkampioen (2001) en TT van Man winnaar (1010 (2×) en 2011 (1×)) Klaus Klaffenböck en diens nieuwe bakkenist Adolf Hänni, meervoudig wereldkampioen als bakkenist van Pekka Päivärinta, in een nieuw team genaamd ‘Cofain Racing by Klaffi’. Het team reed zowel met ‘lange’ (F1) als ‘korte’ (F2) machines[noot 5] met LCR chassis en Honda motoren.[38][42]
In het F1 Wereldkampioenschap eindigden de Birchalls in 2012 als derde, achter de duo’s Tim Reeves/Ashley Hawes (wereldkampioen) en Jörg Steinhauser/Grégory Cluze die tweede werden.
Tijdens de training voor de TT van Man van 2012 in juni raakten ze met hoge snelheid van het parcours in de buurt van Brandywell:[43]
"It is a 120mph corner and I knew we were going to leave the road. It is straight down and I had a split second to make a decision. I decided to go off head first rather than risk rolling all the way down. I turned round and saw Tom stuck in a sheep fence." (nl: “Het is een bocht van 120 mph (193,12 km/u) en ik wist dat we van de weg zouden gaan. Het gaat recht naar beneden en ik had een fractie van een seconde om een beslissing te nemen. Ik besloot er vooruit af te gaan in plaats van het risico te lopen helemaal naar beneden te rollen. Ik draaide me om en zag Tom vastzitten in het gaas.”)
Beide broers werden met zware kneuzingen naar het ziekenhuis gevlogen dat ze na onderzoek weer mochten verlaten. Hun machine was zwaar beschadigd, maar na reparatie hervatten ze de trainingen en eindigden ze in de eerste race op de tweede plaats, achter Dave Molyneux en Patrick Farrance. In de tweede race behaalden ze de derde plaats achter Molyneux en Farrance en Tim Reeves en Daniel Sayle die als tweede eindigden.[4]
Na de TT vertrokken ze onmiddellijk naar de Hungaroring in Hongarije voor de tweede ronde van het FIM Wereldkampioenschap zijspan. Ondertussen wonnen ze op Man de Spirit of TT-award,[noot 6] omdat ze na hun zware crash toch deelnamen en zelfs tweemaal het podium haalden. De prijs werd in hun afwezigheid ontvangst werd genomen door hun vader John Birchall en Klaus Klaffenböck.[43][46][47][48]
In juli 2012 deden ze voor het eerst mee aan de Southern 100 wegraces op Man. Ze waren de eerste nieuwkomers die de zijspanrace wisten te winnen.[49]
2013
bewerkenIn het F1 Wereldkampioenschap eindigden de Birchalls in 2013 als tweede achter Pekka Päivärinta en Adolf Hänni, hoewel ze zeven van de tien races gewonnen hadden. De twee races op het Circuit van Rijeka in Kroatië konden ze echter niet deelnemen, omdat ze deelnamen aan de TT van Man.[50][51]
In 2013 behaalden ze hun eerste overwinning in de TT van Man door de tweede race te winnen, nadat ze in de eerste race nog uitgevallen waren.[4][52]
2014
bewerkenIn het F1 Wereldkampioenschap eindigden de Birchalls in 2014 opnieuw als tweede, nu achter Reeves en Cluze.[53]
In 2014 kregen ze een ernstig ongeval in de eerste race op de Isle of Man TT.[54] Beiden werden behandeld in het Noble's ziekenhuis in de Douglas. Tom liep een gekneusde long, snijwonden en ernstige kneuzingen op. Ben had een ernstig beschadigde rechterhand en werd overgebracht naar Wigan waar een orthopedisch chirurg en een plastisch chirurg, zijn hand herstelden.[55] Ze konden door het ongeval niet deelnemen aan de tweede race.[4]
2015
bewerkenIn 2015 trokken de Birchalls zich terug uit het F1 Wereldkampioenschap na openingsronde op Donington Park. In een lange verklaring gaven ze tal van redenen, maar vooral het rijgedrag van Tim Reeves die in de race een aanrijding veroorzaakt had waardoor de Birchalls uitvielen en Reeves werd gediskwalificeerd.[56][57]
In 2015 wonnen de Birchalls voor het eerst beide races van de TT.[4][54]
2016
bewerkenIn 2016 namen ze niet deel aan het Superside Sidecar World Championship voor machines van maximaal 1000 cm³, maar deden ze met een ‘lange (F1)’ LCR-Honda machine[noot 7] met 600 cm³ motor mee aan de F2 World Trophy 600cc voor machines van maximaal 600 cm³. Ze wonnen alle negen races en al na de zevende race konden ze niet meer achterhaald worden en waren Wereldkampioen 600 cm³.[58][59]
In de TT van 2016 wonnen ze de eerste race, en vielen ze uit tijdens de tweede race.[4]
In het Brits F1 Kampioenschap 2016 wonnen ze de F2 Cup, de aparte prijs voor ‘lange’ machines met een 600 cc (‘F2’) motor.[60][noot 1][noot 5]
2017
bewerkenVanaf 2017 werden de reglementen aangepast en hebben alle F1 machines een 600 cm³ motor.[noot 1] Er rijden wel machines met 1000 cm³ motoren mee in de races, maar moderne 600 cm³ machines zijn sneller. Per race worden wel aparte prijzen uitgereikt voor de 1000 cm³ machines. Er is echter geen afzonderlijk FIM Wereldkampioenschap voor 1000cc machines.[63]
Tijdens het seizoen 2017 reden de Birchalls als regerend F1 (600 cm³)-zijspanwereldkampioenen onder de naam “Team Mansfield with IEG Racing”. Ze reden het Wereldkampioenschap en het Britse kampioenschap met een LCR F1-combinatie met een Yamaha R6 600 cm³ motor.[noot 1][64]
Voor de Sidecar TT van de TT van Man-races in juni en de Southern 100-races op Man in juli gebruikten ze - zoals vereist in deze races - een kleinere F2 machine (LCR-kort chassis[noot 5]), met een 600 cm³ Honda motor.[65][66]
Ze wonnen het World Championship met overmacht en wonnen zeven van de acht races.[67][68]
In 2017 werden opnieuw beide TT races gewonnen.[4] Ze vestigden met 117,119 mph (188,485 km/u) een nieuw ronderecord voor de Sidecar TT van de TT van Man-races.[69]
Met hun overwinning in het WK, en dubbele overwinning op Man waren ze de eersten die beide titels in hetzelfde jaar wonnen.[70]
2018
bewerkenDe broers werden in 2018 opnieuw wereldkampioen. De strijd werd pas in de laatste ronde beslist op het Duitse circuit van Oschersleben, waar de Birchalls de titel pakten met een overtuigende overwinning.[71]
Op de TT wonnen ze in 2018 opnieuw beide races.[4], en verbeterden ze hun eigen ronderecord tweemaal: tijdens de eerste race tot 19 min 4,353 sec, ongeveer 13 seconden sneller dan de rest van de deelnemers.[72] en in de tweede race naar 18 min 59,018 sec en een gemiddelde snelheid van 119,250 mph (191,914 km/u). Hiermee waren ze het eerste zijspanteam dat het 37,7 mijl (60,6 km) lange parcours in minder dan 19 minuten afrondde.[73][74]
2019
bewerkenDe broers namen in 2019 opnieuw zowel deel aan het World Championship als aan de Isle of Man TT Races.
In het WK eindigden de Birchalls als derde, achter wereldkampioenen Reeves/Wilkes en Paivarinta/Veräinen die tweede werden. Ze wonnen 3 van de races in een seizoen waarin ze geplaagd waren door technische problemen.[75]
In 2019 wonnen de Birchalls voor het derde jaar op rij beide TT races.[4][76] Waardoor hun totaal op tien TT-overwinningen kwam, evenveel als de legendarische Giacomo Agostini. Bovendien werd Tom Birchall hierdoor de succesvolste bakkenist ooit in de TT, en steeg Ben tot de op-een-na succesvolste zijspancoureur in de TT, na Dave Molyneux.
Op de TT van Man ontvingen ze als bouwers van LCR-zijspancombinaties ook de Motul Award for Technical Excellence,[noot 8] omdat al de podiumplaatsen in beide races bezet werden door teams met hun LCR-zijspancombinaties, en bijna de helft van alle deelnemers reden met LCR-machines.[82]
2020
bewerkenIn het Coronajaar 2020 werd er geen WK gereden. In plaats daarvan werd er een International Super Prix verreden, waaraan de Birchalls niet deelnamen.[82][83][84]
In 2020 werd de TT in verband met de Coronamaatregelen niet verreden.
2021
bewerkenBij het WK in 2021 eindigden de Birchalls op de negende plaats.[85][86]
De TT werd in 2021 in verband met de Corona Coronamaatregelen opnieuw niet verreden.
In 2021 wonnen de Birchalls voor het eerst het Engelse F1 Zijspan Kampioenschap.[87]
Palmares
bewerken Wereldkampioen zijspanrace 2009
Wereldkampioen zijspanrace 2016 (600 cm³)
Wereldkampioen zijspanrace 2017
Wereldkampioen zijspanrace 2018
F2 Cup 2018 (Engels kampioen F1 zijspanrace, 600 cm³)
Engels kampioen zijspanrace 2021
Overwinningen in de TT van Man
bewerkenJaar | Klasse | Machine | Gemiddelde snelheid |
---|---|---|---|
2013 | Zijspan F2 600 cm³ Race 2 | LCR | 184,088 km/u (114,387 mph) |
2015 | Zijspan F2 600 cm³ Race 1 | LCR | 186,314 km/u (115,770 mph) |
Zijspan F2 600 cm³ Race 2 | LCR | 187,101 km/u (116,259 mph) | |
2016 | Zijspan F2 600 cm³ Race 2 | LCR | 186.134 km/u (115,658 mph) |
2017 | Zijspan F2 600 cm³ Race 1 | LCR | 186,727 km/u (116,027 mph) |
Zijspan F2 600 cm³ Race 2 | LCR | 186,298 km/u (115,760 mph) | |
2018 | Zijspan F2 600 cm³ Race 1 | Honda | 189,882 km/u (117,987 mph) |
Zijspan F2 600 cm³ Race 2 | LCR-Honda | 190,355 km/u (118,281 mph) | |
2019 | Zijspan F2 600 cm³ Race 1 | LCR-Honda | 190,413 km/u (118,317 mph) |
Zijspan F2 600 cm³ Race 2 | LCR | 190,413 km/u (118,317 mph) |
LCR
bewerkenDe Birchalls reden al jaren op LCR-combinaties, toen ze in 2014 onderdelen gingen produceren voor de zijspannen van het Zwitserse bedrijf Louis Christen Racing uit Rheineck. Aangezien de toen 67-jarige Louis Christen op zoek was naar opvolgers voor zijn bedrijf brachten ze ook veel tijd door in LCR’s fabriek om alles te leren over het ontwerp en de functionaliteit van de combinaties. Geleidelijk werden mallen, machines en tekeningen overgebracht naar Engeland en vanaf 2017 werden de LCR machines volledig in Engeland geproduceerd. In 2018 namen de Brichalls het merk officieel over.[88]
Na meer dan 40 jaar neemt de succesvolle LCR-ontwerper Louis Christen uit Zwitserland afscheid. De winnende teams worden nu geproduceerd in Engeland. uit Rheineck in het kanton St. Gallen Ben en Tom Birchall bouwen nu aan de LCR-raceteams voor klanten over de hele wereld. ...
Trivia
bewerken- Ben Birchall werd in mei 2019 gekozen tot raadslid in het Mansfield District Council voor de lokale partij ‘Mansfield Independent Forum’.[89]
- Ben en Tom Birchall zijn geen familie van de Britse bakkenist Simon Birchall,[90] die in 1980 wereldkampioen werd met de Franse coureur Alain Michel.
Externe links
bewerken- (en) Birchall Racing official site
- (en) Birchall Racing op Facebook
- (en) Website RKB-F1 Sidecar Championship
- (en) Ben Birchall op de officiële Website van de Isle of Man TT
- (en) Tom Birchall op de officiële Website van de Isle of Man TT
- (en) Youtube, 2 jun 2014 Watch Ben and Tom Birchall's Sidecar Crash - 2014 Isle of Man TT
- (en) TT 2015: Ben and Tom Birchall toast Sidecar glory", News Letter - The Pride Of Northern Ireland van 8 juni 2015, bezocht 2 januari 2016
- (en) RoadRacing News UK, Birchall
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ben and Tom Birchall op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ben Birchall op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (en) Birchall Racing The Birchall Team
- (en) Nottingham Post, Meet the Mansfield brothers who are sidecar racing world champions
- (en) FIM Awards, Ben Birchall - Thomas Birchall
- (en) FIM Sidecar, World Championship Results since 2005 per year
- (en) FIM Sidecar World Championship (1949-96; 2005- ) FIM Sidecar World Cup (1997-2000; 2004), eindstanden
- (fr) Racingmemo.fr, Championnats du Monde
- (en) English, S., 20-4-2016, British sidecar champions F1 and F2 1958-2017
Referenties
- ↑ a b c d (en) Birchall Racing, official website, bezocht 22 nov 2021
- ↑ a b (en) FIM-live.com, FIM Sidecar World Championship & F2 Sidecar World Trophy, bezocht 19 december 2017
- ↑ (en) BBC.co.uk, 5 juni 2013, Isle of Man TT: Ben and Tom Birchall secure first win, Bezocht 19 December 2017
- ↑ a b c d e f g h i j k (en) IOMTT.com, Ben Birchall op de officiële Website van de Isle of Man TT
- ↑ (en) Bikeoil.co.uk, Birchall Brothers to spearhead sidecar revolution with Team Mansfield Racing
- ↑ Pike, S., 22 apr 2021, Carl Fogarty leads bikers' tribute at funeral of champion sidecar racer Dave Holden, “…Dave, also the former owner of Blackburn Go Karts, died on April 10, aged 73 … Dave started racing in 1978 … He won hundreds of trophies over the years, and famously kept more than 700 in his attic …Dave was a multiple sidecar champion, winning the Ace of Aintree championship ten times, and the Formula 5 Championship twice. … He had nine passengers over the years, forming loyal teams with a winning formula ….”
- ↑ (en) Lancashire Telegraph, 15 mei 1999, MOTORSPORT: Sidecar ace is Holden on to second spot, “…Dave Holden has started his defence of the Derby Phoenix title in the best possible way. Holden and passenger Ben Birchall were in a class of their own in the two-race meeting at Mallory Park, Leicestershire. Despite starting from the the ninth row of the grid, the Blackburn racer blitzed the opposition to claim victory in the first race before repeating the feat in the second eight-lap heat. "It was one of those days when we didn't seem to have any trouble with other competitors," said Holden, who races an Ireson 700 Yamaha….”
- ↑ (en) Lancashire Telegraph, 19 juni 1999, MOTORSPORT: Dave's double victory glory, “Dave Holden looks set to be a contender for the British Motorcycle Club's sidecar title after a double victory at Brands Hatch. … Partnered by Ben Birchall, from Mansfield, Holden also posted fastest lap of the day, averaging 94.67mph on the rarely-used Grand Prix circuit … The result moves Holden and Birchall up into fourth place in the championship with the next round at Mallory Park in two weeks. ”
- ↑ a b (en) Lancashire Telegraph, 16 okt 1999, MOTORSPORT: Dave stages a slick finish, “… six of the best was enough for sidecar racer Dave Holden to capture the EMRA (East Midlands Racing Association) Championship. … Commitments to the British ACU series meant that he was only able to contest six races - but he won all of them to take the title for a fourth time. … With torrential rain lashing the circuit and the championship won, Holden and passenger Ben Birchall wisely decided to sit out the second eight-lap race - which was promptly won by his son-in-law! John Wild, who also lives in Blackburn, and passenger Graham Holgate, took the chequered flag on their Suzuki 1100 to finish as runners-up in the series.!... ”
- ↑ (en) Lancashire Telegraph, 12 juli 2000, Motorsport: Holden holds it all together, “… Despite qualifying on the second row of the grid for the two seven-lap races, the 20-year-old machine broke its second gear during the session, leaving Holden and passenger Ben Birchall to contemplate an early return home. …”
- ↑ (en) Lancashire Telegraph, 15 nov 2000, Motorsport: Millers mistake thwarts Holden, “…With passenger Ben Birchall bravely clinging on in a bid to slow down the runaway outfit, a shaken Holden was fortunate to escape with only a smashed fairing….”
- ↑ (en) Lancashire Telegraph, 18 mei 2001, MOTORSPORT: Plumber tops the sidecar contest, “…After suffering gearbox failure last time out at Oulton Park, Holden and passenger Ben Birchall took their Alpacas of Europe-backed machine to the Leicestershire track to try out a new modification … The pair are in action at Castle Combe on Saturday for round six of the MRO National Cup…”
- ↑ (en) Bemcee Nationwide Championship 2002, Brands Hatch 9th March 2002, Official Programme, p15, Super & F2 Sidecars, 2. Dave Holden/Ben Birchall - ADM-Ireson 500cc
- ↑ a b (en) Lancashire Telegraph, 26 maart 2003, All geared up with nowhere to go, “… With novice passenger Graham Holgate on board, Holden's Ireson-Honda outfit was the class of the field -- which included all the British Championship regulars -- in the eight-lap race. …The pair are planning to be back in action at Mallory Park next week for the second round of the EMRA series, with Holden defending his title of 2002 EMRA champion... ”
- ↑ a b (fr) Racingmemo.fr, Championnats du Monde
- ↑ a b (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2002
- ↑ (en) Sidecar Racing International, Ben Birchall passenger for Barry Fleury
- ↑ 1000cc LCR-BMW with Roger Body ande Karl Schofield (2012)
- ↑ Roger Body/Wayne Stevens, F1 Sidecars Lydden Hill (2007)
- ↑ Kent Racing Combine, Lydden Circuit Races, 2-3 Nov. 1991 Offical Program, Races 5, 13, 19, 24, 32: “… Roger Body (Meopham)/Andy Peach (Cliff Woods) (500 Krauser) …”
- ↑ [1]
- ↑ Zie British Motorcycle Racing Club op de Engelstalige Wikipedia
- ↑ (en) Bemcee.net, About the Club
- ↑ a b (en) BMCRC Races - Pembrey
- ↑ a b Birchall Racing, Portfolio (2008)
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2003, “15. Tim Reeves/Tristan Reeves (Windle Yamaha)”
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2004, “7. Tim Reeves/Tristan Reeves (LCR Suzuki)”]
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2005
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2006
- ↑ Zie Sidecar World Championship - Formats op de Engelstalige Wikipedia
- ↑ FIM Road Racing Sidecar, World Championship Regulations 2009, p16
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2007
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2008
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2009
- ↑ (en) IOMTT.com, Birchall brothers to make TT debut
- ↑ a b (en) Road Racing World, 12 feb 2012, Birchall brothers partnering with Klaus Klaffenbock for 2012 Isle of Man TT
- ↑ a b (en) Chad, Mansfield local newspaper, 7 april 2010, p.83, “World Champions ready to defend title”, bezocht 1 march 2018
- ↑ a b c (en) Chad, Mansfield local newspaper, 2 March 2011, p91 (bezocht 19 december 2017)
- ↑ (fr) Racingmemo.fr, Championnat du monde de sidecar 2010
- ↑ (en) IOMTT.com, 30 maart 2010, World Champions forced out of 2010 TT, “… World Sidecar Champions Ben and Tom Birchall have been forced to pull out of the 2010 Isle of Man TT … late delivery of their F2 outfit has forced the Birchalls out of the TT. …”
- ↑ (en) Chad, Mansfield local newspaper, 8 August 2012, p.11 bezocht 19 December 2017
- ↑ (en) Phil Morris Racing, Birchall brothers join Cofain Racing by Klaffi, bezocht 19 december 2017
- ↑ a b (en) BBC Sport, 13 juni 2012, Birchall Brothers win Spirit of TT Award, bezocht 19 december 2017
- ↑ a b Isle of Man TT, 2020 Regulations, p50, Motul Award for Technical Excellence
- ↑ (en) IOMTT.com, 10 juni 2017 Spirit of TT award
- ↑ (en) Chad, Mansfield local newspaper, 20 juni 2012, p97, [Birchalls brothers just miss out on podium place], bezocht 21 januari 2018
- ↑ a b (en) Bike, pressreader, 10 juli 2012, Return of mountain madness
- ↑ (en) BBC.com, 13 juni 2012, Isle of Man TT: Birchall Brothers win Spirit of TT Award
- ↑ Chad, Mansfield local newspaper, 18 juli 2012, p.103, "Birchalls become the first newcomers to win title"
- ↑ (en) FIM News, 11 jun 2013, FIM sidecar World Championship round two
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2013 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (en) BBC Sport, 5 juni 2013, Isle of Man TT: Ben and Tom Birchall secure first win, bezocht 19 december 2017
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2014 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ a b (en) Isle of Man: Birchall brothers win in sidecar a year after scary crash. foxsport.com (8 juni 2015). Geraadpleegd op 2 januari 2016.
- ↑ (en) BBC Sport, 20 juni 2014, Birchall brothers to resume sidecar World Championship campaign, bezocht 19 december 2017
- ↑ (en) Chad, Mansfield local newspaper, 31 augustus 2016, Furious Birchalls withdraw from World Sidecar Championship, bezocht 19 december 2017
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2015 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (en) Chad, Mansfield local newspaper, 31 augustus 2016, Mansfield’s Birchall brothers clinch world sidecar title, bezocht 19 december 2017
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2016 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (en) English, S., 20-4-2016, British sidecar champions F1 and F2 1958-2017
- ↑ Rudi Hagen, Neues Reglement: Ab 2017 nur noch 600 ccm erlaubt. www.speedweek.com (27 augustus 2016). Geraadpleegd op 6 april 2021.
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft - Heutiges Zeitalter op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2017 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (en) LCR Sidecar official website, F1, bezocht 19 december 2017
- ↑ LCR sidecar official website, F2. 19 December 2017
- ↑ Birchall Racing official website Bezocht 19 December 2017
- ↑ (en) BikeSportNews, 13 september 2017, Birchall brothers take third World Sidecar crown, bezocht 19 december 2017
- ↑ (en) FIM Awards 2017, Ben Birchall & Thomas Birchall, bezocht 19 december 2017
- ↑ (de) Isle of man TT2017 - die Tickernachlese. motorsport-magazin.com (5 juni 2017). Geraadpleegd op 7 juni 2017.
- ↑ (en) Mansfield District Council, 4 december 2017, Local sidecar racing champions celebrate at civic event[dode link], bezocht 19 december 2017
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2018 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (de) Isle of Man TT 2018: Der zweite Renntag. motorsport-magazin.com (4 juni 2018). Geraadpleegd op 4 juni 2018.
- ↑ (en) Locate.im Sidecar TT 2 -Locate.im Sidecar - Positions Lap Order (pdf). Isle of Man TT (8 juni 2018). Geraadpleegd op 22 juni 2018.
- ↑ (en) IOMTT.com, Birchalls smash own record in first sub nineteen minute lap
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2019 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (en) Motorcycle.com, Birchalls at the Double with Second TT Race Win in a Week
- ↑ (en) IOMTT, 8 juni 2012, Norton wins Motul Team Award for Technical Excellence at 2012 TT
- ↑ (en) Buckeye Current nabs third place
- ↑ Buckeye Current received the Motul Team award for Technical Excellence
- ↑ (en) Charman, J., 9 juni 2014, Mugen Shinden Win TT Award For Technical Excellence
- ↑ 2017 Isle of Man TT: Aussies Johnson and Brookes top-10 finishes; Norton wins Motul Team Award
- ↑ a b c (en) Chad News, 20 jan 2020, Mansfield brothers Ben and Tom Birchall to take a break from FIM Sidecar World Championship, “… Sidecar TT Champions … Ben and Tom also won the Motul Award for Technical Excellence – their LCR outfits filled the three podium positions in both races and close to half the sidecar field was made up of LCR machines. … After much deliberation, the boys have decided to take a break from the world championships and concentrate on the TT and the ever-popular BSB championship. …”
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2020 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ Zie International Sidecar SuperPrix 2020 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ FIM.com, Rankings 2021
- ↑ Zie Seitenwagen-Weltmeisterschaft 2021 op de Duitstalige Wikipedia
- ↑ (en) English, S., Dramatic end to season at Brands with Birchall already champions, “British champion 2021 Final Standings: Birchall 340, Blackstock 271, J.Holden 189, Ellis 140, Holland 135, Biggs 126, Lawrie 122, Archer 119, Peach 108, Bell 105. ”
- ↑ (de) Wiesinger, Günther, 22 feb 2018, Birchall-Duo baut LCR-Gespanne statt Louis Christen, “… Nach mehr als 40 Jahren tritt der erfolgreiche LCR-Konstrukteur Louis Christen aus der Schweiz kürzer. Die Sieger-Gespanne werden jetzt in England produziert. Jetzt hat Konstrukteur Louis Christen genug. Mit 71 Jahren hat sich der Seitenwagen-Papst aus Rheineck im Kanton St. Gallen nach reiflicher Überlegung entschlossen, den Bau der Dreiräder an die Familie Birchall zu übergeben. … Aber Louis Christen, dessen Fahrzeuge viele technische Wandel erlebten und dessen bevorzugte Rennserie in den letzten Jahrzehnten durch turbulente Zeiten ging, hat zwei würdige Nachfolger gefunden. … Ben und Tom Birchall bauen jetzt die LCR-Renngespanne für Kunden auf der ganzen Welt. … «Ich bin sehr froh, dass Ben und Tom so hervorragende Arbeit leisten», erklärte Christen. «Sie haben vor vier Jahren begonnen, Teile für meine LCR-Seitenwagen zu produzieren. Sie haben sehr viel Zeit in meiner Werkstätte verbracht und alles gelernt, was man über das Design und die Funktionsweise von Gespannen wissen muss. Während dieser Zeit wurde mir völlig klar, dass sie meine Tätigkeit mit der Produktion und Entwicklung von F1- und F2-Gespannen erfolgreich fortführen können. Sie sind Weltmeister und TT-Sieger mit LCR-Fahrzeugen, die sie selbst hergestellt haben. Die letzten F1- und F2-Fahrzeuge sind bereits vollständig in England erzeugt worden. Alle Schablonen, Vorrichtungen und Zeichnungen sind bereits nach England übermittelt worden.» … Doch Louis Christen fühlt sich zu jung, um die Hände ganz in den Schoß zu legen. Er wird sein Lebenswerk noch in gedrosselter Form weiterbetreiben. «Ich bin immer noch am Design und an der Weiterentwicklung der LCR-Gespanne beteiligt», erläutert der Ostschweizer. «Denn mein Wissen aus 41 Jahren im Seitenwagengeschäft lässt sich nicht in kurzer Zeit übertragen. Meine Werkstätte in der Schweiz ist weiter im Stand-by-Modus, wenn meine Hilfe benötigt wird.» …”
- ↑ (en) Mansfield.gov.uk, Councillors, Ben Birchall
- ↑ (en) IOM TT Races News, 2018, Ben and Tom Birchall awarded prestigious Fred Craner Trophy, “… The trophy itself was last awarded in 1990 to former World Sidecar Champion Simon Birchall- no relation to the Brichall brothers. …”
Voetnoten
- ↑ a b c d Vanaf het seizoen 2017 werden de FIM. reglementen aangepast: de maximale motorinhoud van de F1-combinaties werd gereduceerd van 1000 cm³ tot 600 cm³.[61] Door deze aanpassing hoopte de FIM deelnemers met de goedkopere ‘korte’ F2-machines met maximaal 600 cm³ meer kans te geven. Desondanks bleven de ‘lange’ chassis het kampioenschap domineren: in 2017 eindigde het hoogstgeplaatste team (Eckart Rösinger und Steffen Werner op Baker-Suzuki) op een F2-machine op de 12e plaats.[62]
- ↑ a b British Motorcycle Racing Club (BMCRC), ook wel "Bemsee" genoemd, is de ’s werelds oudste motorraceclub en een van de grootste in het Verenigd Koninkrijk.[22][23] De club organiseert een eigen BMCRC-BMO Brits Kampioenschap. Tot 2012 was dit het ‘officiële’ Britse kampioenschap. Evenals nieuwe ‘officieel’ erkende RKB-F1 British Championship kennen de races zowel F1 als F2 deelnemers met een gescheiden kampioenschap.[24]
- ↑ Het RKB-F1 British Championship is de belangrijkste zijspanracecompetitie in het Verenigd Koninkrijk. De competitie wordt sinds 2012 georganiseerd door RKB-F1 Motorsport, onder leiding van oud-zijspancoureur Roger K. Body.[18][19][20] Bij de start werden onder leiding van tienvoudig wereldkampioen Steve Webster nieuwe technische relementen opgesteld. PR en pers werd gecoördineerd door Barry Nutley .[21] Naast de RKB-F1 British Championship is er in Engeland een tweede kampioenschap, namelijk het BMCRC.[noot 2] Ook deze races kennen zowel F1 als F2 deelnemers met een gescheiden kampioenschap.[24][noot 2]
- ↑ a b Sinds 2005 zijn er in het zijspanracen drie wedstrijdformats. Elke kampioenschapsronde kan uit meerdere races in verschillende formats bestaan, maar kan ook bestaan uit slechts één race (de Gold Race), wat vaak het geval is als de zijspanraces samen met een ander groot evenement worden gehouden, zoals de MotoGP. De formats zijn:[30]
- Match Race - Teams worden in groepen verdeeld en racen in zeer korte heat van bv. drie rondes. De beste teams uit de heats gaan door naar de volgende ronde, totdat. Uiteindelijks rijden de beste zes teams de finale.
- Sprintrace - Alle teams nemen deel aan een korte race van bv. twaalf rondes.
- Gold race - Alle teams nemen deel aan een lange race, meestal twee keer de afstand van de Sprintrace.
Wanneer er Match- en Sprintraces worden gehouden bepaalt de uitslag van de matchraces de stratopstelling van de Sprintrace. De uitslag van de Sprintrace bepaalt de startopstelling van de gold race.
Wanneer er alleen een Gold race wordt gereden, wordt de startopstelling bepaald door de resultaten in kwalificatietrainingen.[31] - ↑ a b c De maximale motorinhoud van de F1 zijspancombinaties (‘lang chassis’ (kneelers)[noot 7]) was 1000cc t/m 2016. Van 2014 t/m 2016 werd er daarnaast een apart F2 World Trophy 600cc gehouden voor ‘lange’ machines met een motorinhoud van maximaal 600cc (het ‘gewone’ wereldkampioenschap was het Superside Sidecar World Championship). Voor de aparte F2 World Trophy 600cc werd in 2014 en 2015 twee aparte races gereden in Oschersleben. In 2016 een complete serie van zes rondes met in totaal 9 races. Soms worden de aparte kampioenschappen aangeduid als World Championship F1 Sidecar en World Championship F2 Sidecar. Dit moet niet verward worden met de – vooral in Groot-Brittannië en Frankrijk populaire - wedstrijden voor zijspancombinaties met een ‘kort chassis’ (‘seater’[noot 7]) die Formula 2 Sidecar worden genoemd en rijden in de British F2 Sidecar Championship.
- ↑ De Spirit of the TT Award wordt jaarlijks uitgereikt aan aan de persoon of personen die het ethos en de waarden van de TT Races – waaronder fatsoen, eerlijkheid, vrijgevigheid, moed, medeleven, integriteit, respect, teamwerk en toewijding aan de ontwikkeling van de races – het best uitdragen.[44][45]
- ↑ a b c Een kneeler of ‘knieler’ is een wegracezijspan met zeer lage bouw waardoor de bestuurder in knielende houding vóór de achterin geplaatste motor moet zitten. Deze machines worden ook wel ‘lange’ machines genoemd. De Formule 1 Zijspanwedstrijden worden gereden met ‘kneelers’. Een seater of ‘zitter’ is een wegracezijspan waar de bestuurder net als op een solomotorfiets ‘over’ de motor zit. Deze machines worden ook wel ‘korte’ machines genoemd. De Formule 2 Zijspanwedstrijden worden gereden met ‘seaters’.
- ↑ De Motul Award for Technical Excellence is een prijs die wordt uitgereikt bij de TT van Man. Het is een teamprijs als erkenning voor technische uitmuntendheid tijdens de TT Races. De prijs wordt beschikbaar gesteld door de Franse olie- en smeermiddellenmultinational Motul en wordt toegekend door het ‘Race Committee’ van de TT, dat bestaat uit o.a. de ‘Clerk of the Course’ (voorzitter), coureursvertegenwoordigers en een lokale sportbestuurder.[44] Winnaars waren o.a.:
- 2012 - Norton Motorcycles Ltd[47][77]
- 2013 - Ohio State University Buckeye Current Electric Motorcycle Team, dat deelnam aan de TT Zero[78][79]
- 2014 - Mugen Shinden[80]
- 2017 - Norton Motorcycles Ltd[81]
- 2019 -LCR-zijspanbouwers en zijspancoureurs Ben en Tom Birchall[82]
Voorganger: Pekka Päivärinta/Timo Karttiala |
FIM Wereldkampioen F1 zijspanrace 2009 |
Opvolger: Pekka Päivärinta/Adolf Hänni |
Voorganger: Pekka Päivärinta/Kirsi Kainulainen |
FIM Wereldkampioen F1 zijspanrace 2017 & 2018 |
Opvolger: Tim Reeves/Mark Wilkes |
Voorganger: Tim Reeves/Patrick Farrance |
FIM Wereldkampioen F2 zijspanrace 2016 |
Opvolger: n.v.t. |