Tula: The Revolt

Tula: The Revolt
Regie	Jeroen Leinders
Producent	Gabri Christa; David Higginson; Jeroen Leinders; Ronald Nije; Paul Ruven; Dolph van Stapele; Nanelia Walfenzao
Scenario	Curtis Holt Hawkins; Jeroen Leinders
Gebaseerd op	Tula en de Curaçaose slavenopstand van 1795
Hoofdrollen	Obi Abili; Danny Glover; Jeroen Krabbé; Jeroen Willems; Natalie Simpson; Derek de Lint
Muziek	Guy Farley
Montage	Herman P. Koerts
Cinematografie	Dolph van Stapele
Première	24 juni 2013 (wereld); 11 juli 2013 (Curaçao)
Genre	historisch filmdrama
Speelduur	102 minuten
Taal	Nederlands en Engels
Land	Nederland; Curaçao
Opnamelocaties	Curaçao
	Officiële website
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Tula: The Revolt is een historisch filmdrama dat op 24 juni 2013 in première ging. De film werd geregisseerd door Jeroen Leinders met co-regie (second unit director) door Quirijn Dalen Meurs op een script dat Leinders schreef met Curtis Holt Hawkins.

Enkele hoofdrolspelers zijn Obi Abili als Tula, Jeroen Krabbé als gouverneur Johannes de Veer en Jeroen Willems als plantage-eigenaar Casper Lodewijk van Uytrecht. Het was de laatste film van Willems die een half jaar voor de première aan een hartstilstand overleed.^[2] Voor de film werd internationaal gecast.^[3]

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film speelt zich af in 1795 op Curaçao, in een tijd dat het onder het bewind staat van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden. Het hoofdpersonage is de slaafgemaakte Tula. Hij komt in opstand tegen de ellendige leefomstandigheden en leidt rond de twaalfhonderd slaafgemaakten tijdens de grootste slavenopstand van Curaçao. De Franse Revolutie vond zes jaar eerder plaats en de leus vrijheid, gelijkheid en broederschap is onder de slaafgemaakten bekend.^[4]

Gouverneur Johannes de Veer (Jeroen Krabbé) slaat de opstand neer en rond de honderd slaafgemaakten en een handvol soldaten komen om. Tula wordt uit eigen kring verraden en de opstandelingen geven zich over. Hij en de andere leiders worden gemarteld en vervolgens geëxecuteerd.^[4]

Volgens recensent Jos van der Burg van de Filmkrant doet de debuterende speelfilmregisseur met deze film "een ambitieuze poging om het Nederlandse geheugen op te frissen", maar is het verhaal wel gesimplificeerd en te rechtlijnig: "Er waren ook zwarte plantagehouders die slaven in dienst hadden. Ook werden niet alle slaven meedogenloos uitgebuit. Volgens sommige overleveringen waren vrije arme blanken er soms slechter aan toe dan slaven."^[4]