Whitemanhoningeter

soort uit het geslacht Melidectes

De whitemanhoningeter (Vosea whitemanensis synoniem: Melidectes whitemanensis) is een zangvogel uit de familie Meliphagidae (honingeters). Het is een voor uitsterven gevoelige, endemische vogelsoort op de Bismarckarchipel (Papoea-Nieuw-Guinea). De vogel werd in 1960 geldig beschreven. De vogel is vernoemd naar de locatie, het Whitemangebergte.

Whitemanhoningeter
IUCN-status: Gevoelig[1] (2018)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Passeriformes (Zangvogels)
Familie:Meliphagidae (Honingeters)
Geslacht:Vosea
Soort
Vosea whitemanensis
Gilliard, 1960[2]
Whitemanhoningeter op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Kenmerken

bewerken

De vogel is 22,5 cm lang. Het is een middelgrote, grotendeels dof olijfbruin gekleurde honingeter, met een lange, dunne kromme snavel die ongeveer 1,5 keer langer is dan de kop breed is. Achter het oog is een halve lichte oogring.[1]

Verspreiding en leefgebied

bewerken

Deze soort is endemisch op Nieuw-Brittannië, het leefgebied is montaan tropisch regenwoud merendeels tussen 1300 en 1740 m boven zeeniveau.[3]

De whitemanhoningeter heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie wordt geschat op 2,5 tot 10 duizend volwassen individuen. Aangenomen wordt door de populatie-aantallen afnemen door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in oliepalmplantages. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]