Will Dahlem
Wilhelm Louis (Will) Dahlem (Pétange, 23 september 1916 – Luxemburg-Stad, 4 maart 1986) wass een Luxemburgs kunstschilder, beeldhouwer en glazenier.[1]
Will Dahlem | ||||
---|---|---|---|---|
Persoonsgegevens | ||||
Volledige naam | Wilhelm Louis Dahlem | |||
Geboren | Pétange, 23 september 1916 | |||
Overleden | Luxemburg-Stad, 4 maart 1986 | |||
Geboorteland | Luxemburg) | |||
Beroep(en) | kunstschilder, beeldhouwer, glazenier | |||
RKD-profiel | ||||
|
Leven en werk
bewerkenWill Dahlem was een zoon van timmerman Jacques Dahlem en Therese Boentges.[2] Hij werd opgeleid aan de Industrieschool in Sint-Gillis, waar hij in 1939 een gouden medaille ontving, en volgde een schildercursus aan het Brussels instituut Van der Kelen. Hij vervolgde zijn studie aan de Académie de la Grande Chaumière in Parijs en de École de Maîtrise in Trier.[3]
Dahlem schilderde figuratieve en abstracte landschappen en portretten, maakte glas-in-loodramen en sculpturen. Hij was lid van de Cercle Artistique de Luxembourg (CAL), waar hij ook deelnam aan de jaarlijkse salons. In 1948 nam hij deel aan door de Societé Royale des Beaux Arts à Liège georganiseerde tenoonstelling voor moderne kunst in Luik. In 1949 dong hij mee in een ontwerpwedstrijd voor glas-in-loodramen voor de Sint-Willibrordbasiliek in Echternacht. De opdracht ging naar een aantal anderen, maar Dahlem won wel een geldbedrag. Voor zijn deelname aan een expositie in het Staatsmuseum (1951) kende een internationale jury hem en Mett Hoffmann de Grand Prix de la Société des Beaux Arts toe.[4] Hij stond met onder anderen Henri Dillenburg, François Gillen, Emile Kirscht, Joseph en Colette Probst-Wurth, Wenzel Profant, Michel Stoffel en Lucien Wercollier aan de wieg van de Iconomaques (1954), een groep van abstract werkende Luxemburgse kunstenaars. Hij nam deel aan de salons van de groep, in 1954 en 1959 in het Staatsmuseum. Dahlem en Jean-Pierre Junius ontvingen op de salon du CAL 1958 de Prix Grand-Duc Adolphe.
Will Dahlem werd in 1980 benoemd tot ridder in de Orde van Verdienste van het Groothertogdom Luxemburg.[5] Hij overleed een aantal jare later, op 69-jarige leeftijd.
Enkele werken
bewerken- 1962 glasraam met de heiligen Apollonia en Barbara voor de Sint-Petrus-en-Pauluskerk in Niederkorn.
- 1963-1964 glasramen met onder anderen de heiligen Theresia van Lisieux, Caecilia van Rome en paus Pius X voor de Laurentiuskerk in Diekirch.[6]
- 1964 Madonna met Kind, wandbeeld voor de Eligiuskapel in Dudelange.[7]
- rond 1970 acht glasramen met een vrije compositie voor de Sint-Michaelskerk in Bettange-sur-Mess.
- 1972 ontwerp en uitvoering van de Trophée National 1972, een sportprijs.[8]
- acht glasramen met een vrije compositie voor de kerk in Neidhausen.
- glasramen voor de Sint-Jozefkerk van Bofferdange.
- ↑ Jos Welter, red. (1993) Rétrospective : Cent ans d'art luxembourgeois 1893-1993. Luxemburg: Cercle Artistique de Luxembourg / Crauthem: Lux-Print. ISBN 2-919970-24-0
- ↑ Burgerlijke stand van Pétange: geboorten 1916, akte n° 81.
- ↑ Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6. p. 55.
- ↑ "Le Grand Prix de la Société des Beaux-Arts a été attribué à MM. Dahlem et Hoffmann", Luxemburger Wort, 5 december 1951; "Luxemburger Künstler WILL DAHLEM", d'Letzeburger Land, 30 september 1955.
- ↑ "Ordre de Mérite", Luxemburger Wort, 25 juni 1980.
- ↑ "Die abgeschlossenen Restaurationsarbeiten in der Diekircher Dekanatskirche", Luxemburger Wort, 29 februari 1964; "Diekirch, Saint-Laurent", Stiftung Forschungsstelle Glasmalerei des 20. Jh. e.V.
- ↑ "Einsegnung der neuen Eligiuskapelle am 27. September 1964", Luxemburger Wort, 24 september 1964.
- ↑ "Unsere Abbildung zeigt den Trophée National 1972", Luxemburger Wort, 26 september 1973.