Wingolf

De Wingolf („Wingolfsbund“) is een vereniging van 34 christelijke en kleurdragende studentenverenigingen. Het werd opgericht in Schleiz (Thüringen) in 1844 en is daarmee de oudste studentenorganisatie in zijn soort en tevens een van de eerste oecumenische gemeenschappen. Wingolf is voornamelijk vertegenwoordigd in Duitsland, maar ook in Oostenrijk en Estland. Er zijn ook enkele verenigingen die niet meer actief zijn (waaronder Argentina Straßburg in Frankrijk en Königsberger Wingolf in het huidige Rusland). De Wingolf ziet zichzelf als een mannenvereniging.

Achtergrond

Wingolf's motto is „Δι ένoς πάντα“ - „Di henos panta“ (Grieks: door één (Jezus) alles - Filippenzen 4:13). De principes van Wingolf zijn de christelijke geloofsbelijdenis („Christianum“), het streven naar kennis („Academicum“ ) en het „Korporativum“ (d.w.z. de tradities van kleurstudenten). Wingolf heeft duel en mensuur altijd afgewezen. Het is de eerste unie van studentenverenigingen die deze houding heeft. Wingolf en de bij haar aangesloten verenigingen beschouwen zichzelf als politiek en kerkelijk onafhankelijk.

Symbolen

De kleuren van de wingolf zijn zwart, wit en goud. Ze gaan terug naar Freiherr Heinrich Friedrich Karl vom und zum Stein, die deze kleuren in 1814 als toekomstige Duitse nationale kleuren voorstelde. Vermoedelijk heeft zijn vriend Ernst Moritz Arndt deze driekleur voorgesteld aan de Bonn Wingolf, de oudste verbinding in Wingolfs, zodat deze de kleuren in 1845 voor het eerst toepaste. De Wingolf nam extern afstand van het revolutionaire zwart-rood-goud van de Duitse Burschenschaft. Tegenwoordig draagt ongeveer twee derde van de Wingolfs-verenigingen deze kleuren. De andere Wingolfs-verenigingen verschillen meestal om historische of lokale redenen.

Op het wapen van de wingolf is een zwevend kruis in goud (ter vereenvoudiging van het Jeruzalemkruis) te zien op een zwart-wit diagonaal verdeelde grond. In de regel hebben de Wingolf-verenigingen ook het Jeruzalemkruis in hun wapen.

Kölner Wingolf
Münchener Wingolf II an der Technischen Hochschule
Arminia Dorpatensis

Alle leden (studenten en alumni) dragen de zogenaamde „Bundesnadel“. Het heeft een kleine ring aan het uiteinde en wordt op de linker revers gedragen. Het is bijna altijd goud, alleen in Erlangen, Halle en Erfurt wordt het in zilver gedragen.

Het vijf-stanza verbondslied van Wingolf heet „Es steht auf festem Grunde“ (Duits: „Het staat op een stevige basis“). Het is samengesteld in 1867.

Wartburgfest

De Wingolf-studentenverenigingen komen sinds 1850 om de twee jaar in de week na Pinksteren samen, en sinds 1951 op Hemelvaartsdag voor het Wingolf „Wartburgfest“. Sinds 1991 vindt het weer plaats in Eisenach, deels in de Wartburg, waar de heilige Elisabeth van Thüringen woonde en Maarten Luther de Bijbel vertaalde.

Bekende leden (selectie)

Ludwig Albrecht (1861-1931), Duitse theoloog
Heinrich Brandt (1886-1954), Duitse wiskundige
Friedrich Brunstäd (1883–1944), Duits luthers theoloog en filosoof.
Eduard Büchsel (1917-1980), Duits organist
Emanuel Hirsch (1888–1972), Duitse protestantse theoloog.
Friedrich Högner (1897–1981), Duits organist, componist en muziekpedagoog.

Duitse literatuur

Hans Waitz: Geschichte des Wingolfbundes aus den Quellen mitgeteilt und dargestellt. Waitz, Darmstadt 1896, 2. Auflage 1904, 3. Auflage 1926.
Hans Waitz (Hrsg.): Geschichte der Wingolfsverbindungen. Waitz, Darmstadt 1913.
Otto Imgart: Der Wingolfsbund in Vergangenheit und Gegenwart. In: Das Akademische Deutschland. Bd. 2: Die deutschen Hochschulen und ihre akademischen Bürger. Berlin 1931.
Hugo Menze, Hans-Martin Tiebel: Geschichte des Wingolfs 1917–1970. Lahr 1971.
Verband Alter Wingolfiten (Hrsg.): Geschichte des Wingolfs 1830–1994. 5. Auflage. Detmold 1998.

Externe link

(de) Officiële website

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Wingolf op Wikimedia Commons.