Xiao'erjing
Xiao'erjing/小儿经 of Xiao'erjin/小儿锦 is een Chinese transcriptievorm om het Lanyin-Mandarijn 兰银官话, Zhongyuan-Mandarijn 中原官话 en het Noordoost-Mandarijn 东北官话 op te schrijven. Het wordt geschreven door middel van het Arabisch alfabet. Het schrift kent geen toontekens zoals Zhuyin en Pinyin.
| Xiao'erjing | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Naam (taalvarianten) | ||||||||||||||
| Vereenvoudigd | 小儿经 | |||||||||||||
| Traditioneel | 小兒經 | |||||||||||||
| Pinyin | Xiǎo'érjīng | |||||||||||||
| ||||||||||||||
De islamitische Hui, Dongxiang en de Salar gebruiken Xiao'erjing.
Geschiedenis
bewerkenXiao'erjing werd ontwikkeld in de zevende eeuw, tijdens de Tang-dynastie, om Chinese kinderen sneller het Arabisch schrift te leren en om de Koran te lezen.
Zie de categorie Xiaojing alphabet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.