Codex Dublinensis
De Codex Dublinensis (Gregory-Aland no. Z of 035, von Soden ε 26) is een van de Bijbelse handschriften. Dit manuscript dateert uit de 6e eeuw en is geschreven met hoofdletters (uncialen) op perkament.[1]
| Unciaal 035 | ||
|---|---|---|
.JPG)
| ||
Matteüs 20,33-34
| ||
| Naam | Codex Dublinensis | |
| Symbool | Z | |
| Bijbeltekst | Evangelie volgens Matteüs | |
| Datering | 6e eeuw | |
| Taal | Grieks | |
| Huidige locatie | Trinity College Library | |
| Grootte | 27 cm bij 20 cm | |
| Teksttype | Alexandrijnse | |
| Categorie | III | |
Beschrijving
bewerkenDe codex bevat de tekst van het Evangelie volgens Matteüs, met lacunes. In zijn geheel telt de Codex Dublinensis 309 bladen (27 x 20 cm), die telkens bestaan uit een kolom tekst van 21 regels.[1] Het schrift heeft grote, duidelijke, en nauwkeurige letters. De codex bevat wel de sectienummering volgens Ammonius, maar de tabellen met de Canons van Eusebius ontbreken. Het is een palimpsest. De bovenste tekstlaag is een tekst van de kerkvaders, geschreven in minuskels. Het grootste deel ervan is van Johannes Chrysostomus.[2] Citaten van het Oude Testament worden door een >-tekentje aangegeven.[3]. De letters hebben geen accenten of aspiratietekens. De vorm van de letter "mu" is opvallend: ze lijkt op een omgekeerde Π (Pi). Er komen iotacismen voor in deze codex: αι wordt met ε verward, en ι met ει.[4]
- Inhoud
Matteüs 1:17-2:6, 2:13-20, 4:4-13, 5:45-6:15, 7:16-8:6, 10:40-11:18, 12:43-13:11, 13:57-14:19, 15:13-23, 17:9-17, 17:26-18:6, 19:4-12, 21-28, 20:7-21:8, 21:23-30, 22:16-25, 22:37-23:3, 23:15-23, 24:15-25, 25:1-11, 26:21-29, 62-71.[5]
- Tekst
De Codex Dublinensis geeft de Alexandrijnse tekst weer, vergelijkbaar met de Codex Sinaiticus.[6] Kurt Aland plaatste de codex in Categorie III.[1]
Geschiedenis
bewerkenJohn Barrett ontdekte het handschrift in 1787, en publiceerde de tekst ervan in 1801. In 1853 werd de tekst verder bestudeerd door Tregelles. Door het gebruik van chemicaliën kon hij 200 letters toevoegen aan Barretts tekstuitgave.[7]
Het handschrift wordt bewaard in de Trinity College Library (Ms. 32) in Dublin.[1]
Zie ook
bewerkenLiteratuur
bewerken- John Barrett, Evangelium secundum Matthaeum ex codice rescripto in bibliotheca collegii ssae Trinitatis iuxta Dublinum (Dublin, 1801).
- S. P. Tregelles, The Dublin codex rescriptus: a supplement (London, 1863).
- T. K. Abbott, On An Uncial Palimpsest Evangelistarium, Hermathena X (1884), pp. 146–150.
- T. K. Abbott, Par palimsestorum Dublinensium. The codex rescriptus Dublinensis of St. Matthew’s gospel (Z)… a new edition revised and augmented (London 1880).
- J. G. Smyly, Notes on Greek Mss. in the Library of Trinity College, Hermathena XLVIII (1933).
Externe links
bewerken- Codex Dublinensis Z (035): in de Encyclopedia of Textual Criticism
- ↑ a b c d Kurt und Barbara Aland, Der Text der Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1981, p. 123. ISBN 3-438-06011-6.
- ↑ Scrivener F. H. A., A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament, Cambridge 1861, pp. 119-121.
- ↑ C. R. Gregory, "Textkritik des Neuen Testaments", Leipzig 1900, vol. 1, pp. 84-85.
- ↑ Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, Vol. 1, J. C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1900, Leipzig, blz. 83–85
- ↑ Kurt Aland, Synopsis Quattuor Evangeliorum. Locis parallelis evangeliorum apocryphorum et patrum adhibitis edidit, Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1996, p. XXIV.
- ↑ Bruce M. Metzger, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration, Oxford University Press, 1968.
- ↑ S. P. Tregelles, An Account of the Printed Text of the Greek New Testament, London 1854, pp. 166-169.