Codex Monacensis
De Codex Monacensis (Gregory-Aland no. X of 033, von Soden A3) is een van de Bijbelse handschriften. Het werd paleografisch gedateerd in de (9e of) 10e eeuw en is met hoofdletters (uncialen) op dikke perkamentbladen geschreven.[1]
| Unciaal 033 | ||
|---|---|---|
| ||
Folio 148 verso
| ||
| Naam | Codex Monacensis | |
| Symbool | X | |
| Bijbeltekst | Evangeliën | |
| Datering | 10e eeuw | |
| Taal | Grieks | |
| Huidige locatie | Ludwig-Maximilians-Universität München | |
| Grootte | 37,5 cm bij 25,5 cm | |
| Teksttype | Byzantijnse | |
| Categorie | V | |
Inhoud
bewerken- Matteüs 6:6, 10, 11, 7:1-9:20, 9:34-11:24, 12:9-16:28, 17:14-18:25, 19:22-21:13, 21:28-22:22, 23:27-24:2, 24:23-35, 25:1-30, 26:69-27:12,
- Johannes 1:1-13:5, 13:20-15:25, 16:23-einde,
- Lucas 1:1-37, 2:19-3:38, 4:21-10:37, 11:1-18:43, 20:46-einde,
- Marcus 6:46-einde.[2]
Marcus 14-16 is onleesbaar.[3]
Beschrijving
bewerkenHet manuscript bevat de tekst van de vier Evangeliën met tal van lacunes.[3] De gehele Codex Monacensis bestaat uit 160 bladen (37,5 x 25,5 cm).[1] De tekst is geschreven in twee kolommen van 45 regels per pagina.[1]
Er is geen indeling met τίτλοι (titels), en de sectienummers van Ammonius en de Canontabellen van Eusebius zijn afwezig. De tekst van de evangeliën (behalve Marcus) is voorzien van een patristische commentaar.[3]
De Codex Monacensis is een weergave van de Byzantijnse tekst. Kurt Aland plaatste de codex in Categorie V.[1]
Matteüs 16:2b-3 en Johannes 7:53-8:11 (de pericope adulterae) ontbreken.[3]
Geschiedenis
bewerkenHet handschrift werd onderzocht door Joseph Dobrovsky, Scholz, Tischendorf, Tregelles en Burgon.[3]
Het handschrift bevindt zich in de Ludwig-Maximilians-Universität München (2° codex manuscript 30) in München.[1]
Zie ook
bewerkenLiteratuur
bewerken- Bruce Metzger, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration, Oxford University Press, 1968.
- H. J. Vogels, Codicum Novi Testamenti specimina (Bonn, 1929), 10
Externe links
bewerken- Codex Monacensis X (033): in de Encyclopedia of Textual Criticism
- Cim. 16 (= 2° Cod. ms. 30): Volledige digitale kopie van de Ludwig Maximillians Universitat Muchen
- Biblia sacra (Quattuor Evangelia) griechisch
- ↑ a b c d e Kurt und Barbara Aland, Der Text der Neuen Testaments. Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie in Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1981, p. 122. ISBN 3-438-06011-6.
- ↑ Kurt Aland, "Synopsis Quattuor Evangeliorum. Locis parallelis evangeliorum apocryphorum et patrum adhibitis edidit", Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1996, p. XXI.
- ↑ a b c d e C. R. Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, Leipzig 1900, vol. I, pp. 82-83.