Alfons Maria van Beieren
Alfons Maria Franz Clemens Maximilian van Beieren (München, 24 januari 1862 - aldaar, 9 januari 1933) was een Beierse prins.
Alfons was een zoon van Adalbert Willem van Beieren (de jongste zoon van koning Lodewijk I van Beieren) en diens echtgenote Amelia van Bourbon (een dochter van Francisco de Paula van Bourbon en Louise Charlotte van Bourbon-Sicilië).
Alfons dong naar de hand van aartshertogin Marie Valerie van Oostenrijk. Deze voelde zich tijdens het kennismakingsgesprek evenwel "wie eine Kuh auf dem Viehmarkt", een indruk die - kennelijk - versterkt was doordat de Beierse gast voortdurend over de verzorging van paarden sprak. Tot een huwelijk tussen die twee kwam het niet.[1]
Op 15 april 1891 trad hij op Slot Nymphenburg in het huwelijk met Louise Victoria van Alençon, een dochter van Ferdinand van Alençon-Orléans en diens vrouw Sophie en een nichtje van de Oostenrijkse aartshertogin die zich zo succesvol aan de paardenkeuring had weten te onttrekken.
Het paar kreeg twee kinderen:
- Jozef Clemens (25 mei 1902-8 januari 1990)
- Elisabeth Maria (10 oktober 1913-3 maart 2005), trouwde in 1939 met Franz Joseph Graf von Kageneck en daarna in 1944 met Ernst Kustner, van wie ze in 1953 scheidde.
- ↑ Brigitte Hamann, Elisabeth. Kaiserin wider Willen. München, 1981, 1997, blz 534 e.v.