Masters Tournament 2015 (golf)

(Doorverwezen vanaf Masters Tournament 2015)

De Masters van 2015 (Eng.: Masters Tournament) werd gespeeld van 9-12 april op de geroemde Augusta National Golf Club in Georgia. Titelverdediger is de Amerikaan Bubba Watson, die de Masters ook in 2012 won. Slechts drie spelers is het gelukt de Masters twee keer achter elkaar te winnen: Jack Nicklaus, Nick Faldo en Tiger Woods.

The Masters Tournament
Bloembed in de vorm van het logo
Bloembed in de vorm van het logo
Plaats Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Oprichting 1934
Golfbaan Augusta National Golf Club
Par 72

Baanrecord 63 (Nick Price)

Lengte 6799 meter
Tour(s) wereldwijd
Datum 9-12 april
Portaal  Portaalicoon   Golf

De Masters

bewerken

Evenals voorgaande jaren wordt ook in 2015 het toernooi gestart door Jack Nicklaus, Gary Player en Arnold Palmer[1].

Ronde 1

bewerken

De enige Nederlandse deelnemer is Joost Luiten, die voor de aanvang van de Masters op de 39ste plaats van de wereldranglijst stond. Hij speelde ronde 1 in 76 slagen en kwam daarmee op de 77ste plaats. Alle aandacht ging 's middags naar Jordan Spieth, die na veertien holes al op −8 stond en vervolgens zijn eerste bogey maakte. Na een birdie op de laatste hole stond hij weer op −8. Ernie Els, die voor de 21ste keer de Masters speelt, legde beslag op de tweede plaats samen met Jason Day, Charley Hoffman en Justin Rose. De beste amateur was Byron Meth, hij scoorde 74.

Ronde 2

bewerken

Spieth bleef aan de leiding en verbeterde het 36-holes record, dat sinds 1976 met −13 op naam van Raymond Floyd stond. Dustin Johnson schreef ook een record op zijn naam, hij was de eerste speler ooit die drie eagles in zijn ronde op Augusta maakte. In totaal werden er 17 eagles gemaakt, dat staat gelijk aan het record van 2009. Amateur Corey Conners maakte een ronde van 69 en was de eerste amateur die onder par speelde sinds Hideki Matsuyama in 2011. Hij was na ronde 2 de beste amateur maar miste de cut. Deze was +2, 55 spelers kwalificeerden zich voor het weekend.
Ben Crenshaw speelde de Masters voor de 44ste en laatste keer[2].

Ronde 3

bewerken

Spieth zette een nieuw record op zijn naam: de laagste score ooit over 54 holes. Drie spelers scoorden 67: Phil Mickelson, Ian Poulter en Justin Rose. Rose, die in 2013 het US Open won, eindigde met vijf birdies in de laatste zes holes en steeg daarmee naar de 2de plaats.

Ronde 4

bewerken

Het record van de Masters staat met −18 sinds 1997 op naam van Tiger Woods. Ook zijn er slechts vier spelers die de Masters wonnen nadat ze vier rondes aan de leiding stonden: Craig Wood (1941), Arnold Palmer (1960), Jack Nicklaus (1972) en Raymond Floyd (1976). Aan beide records voegde Spieth zijn naam toe.

scores

Naam OWGR Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
  Jordan Spieth 4 64 −8 1 66 −6 −14 1 70 −2 −16 1 70 −2 −18 1
  Justin Rose 11 67 −5 T2 70 −2 −7 T3 67 −5 −12 2 70 −2 −14 T2
  Phil Mickelson 22 70 −2 T14 68 −4 −6 6 67 −5 −11 3 69 −3 −14 T2
  Rory McIlroy 1 71 −1 T18 71 −1 −2 T19 68 −4 −6 T5 66 −6 −12 4
  Hideki Matsuyama 15 71 −1 T18 70 −2 −3 T12 70 −2 −5 T10 66 −6 −11 5
  Paul Casey 44 69 −3 T10 68 −4 −7 T3 74 +2 −5 T10 68 −4 −9 T6
  Dustin Johnson 7 70 −2 T14 67 −5 −7 T3 73 +1 −6 T5 69 −3 −9 T6
  Charley Hoffman 63 67 −5 T2 68 −4 −9 2 71 −1 −10 4 74 +2 −8 T9
  Henrik Stenson 2 73 +1 T41 73 +1 +2 T50 70 −2 par T30 68 −4 −4 T19
  Ernie Els 84 67 −5 T2 72 par −5 7 75 +3 −2 T21 72 par −2 T22
  Jason Day 5 67 −5 T2 74 +2 −3 T12 71 −1 −4 T12 75 +3 −1 T28
  Bubba Watson 3 71 −1 T18 71 −1 −2 T19 73 +1 −1 T25 74 +2 +1 T38
  Joost Luiten 39 76 +4 T77 72 par +4 MC
Leider Toernooirecord OWGR MC = missed cut = cut gemist


Spelers

bewerken

De laatste vijf winnaars kwalificeren zich automatisch, de overige voormalige winnaars worden uitgenodigd. Er zijn dit keer 97 deelnemers. De helft van de spelers (49) komt uit Noord Amerika, ruim een kwart uit Europa en de rest uit Zuid-Amerika (3), Oceanië (5), Azië (7) en Zuid-Afrika (5).
Tim Clark kwalificeerde zich door in 2014 het Canadees Open te winnen, maar moest zich terugtrekken wegens een blessure aan zijn elleboog. Hij is niet vervangen. Marc Leishman heeft zich ook teruggetrokken omdat zijn vrouw in een coma ligt.

Voormalige winnaars
Laatste 5 winnaars
Andere spelers
Amateurs