Naaktvingergekko's
Naaktvingergekko's[1] (Gymnodactylus) zijn een geslacht van hagedissen die behoren tot de gekko's en de familie Phyllodactylidae.
Naaktvingergekko's | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gymnodactylus geckoides, exemplaar uit Rio Grande do Norte, Brazilië. | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||
Gymnodactylus Spix, 1825 | |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
Naaktvingergekko's op Wikispecies | |||||||||||||||
|
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Johann Baptist von Spix in 1825. De hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Stenodactylus, Ascalabotes en Cubinia. Er zijn vijf soorten, inclusief de pas in 2009 beschreven soort Gymnodactylus vanzolinii.[2]
De geslachtsnaam Gymnodactylus betekent vrij vertaald 'naakte vinger'.
Verspreiding en habitat
bewerkenDe gekko's komen voor in delen van Zuid-Amerika en leven endemisch in Brazilië. Gymnodactylus geckoides komt daarnaast mogelijk voor in Trinidad.[2] De habitat bestaat uit droge savannen, vochtige tropische en subtropische laaglandbossen en droge tropische en subtropische scrublands.
Beschermingsstatus
bewerkenDoor de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan vier soorten een beschermingsstatus toegewezen. De hagedissen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]
Soorten
bewerkenHet geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Gymnodactylus amarali | Barbour, 1925 | Brazilië |
Gymnodactylus darwinii | Gray, 1845 | Brazilië |
Gymnodactylus geckoides | Spix, 1825 | Brazilië, mogelijk in Trinidad |
Gymnodactylus guttulatus | Vanzolini, 1982 | Brazilië |
Gymnodactylus vanzolinii | Cassimiro & Rodrigues, 2009 | Brazilië |
Bronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 184. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Gymnodactylus. Gearchiveerd op 8 november 2021.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Gymnodactylus - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Gymnodactylus - Website Geconsulteerd 6 december 2021