Platina(II)chloride
Platina(II)chloride is een platinazout van waterstofchloride, met als brutoformule PtCl2. De stof komt voor als geurloze olijfgroene kristallen, die onoplosbaar zijn in water. Het is een belangrijke precursor bij de synthese van andere platinaverbindingen.
Platina(II)chloride | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Kristalstructuur van β-platina(II)chloride[1]
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | PtCl2 | |||
IUPAC-naam | platina(II)chloride | |||
Andere namen | platinadichloride | |||
Molmassa | 265,984 g/mol | |||
SMILES | Cl[Pt]Cl
| |||
InChI | 1S/2ClH.Pt/h2*1H;/q;;+2/p
| |||
CAS-nummer | 10025-65-7 | |||
EG-nummer | 233-034-1 | |||
PubChem | 2770 | |||
Wikidata | Q420989 | |||
Beschrijving | Olijfgroene kristallen | |||
Vergelijkbaar met | platina(II)bromide | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H314 - H317 - H334 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P261 - P280 - P305+P351+P338 - P310 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | olijfgroen | |||
Dichtheid | 6,05 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 581 °C | |||
Goed oplosbaar in | waterstofchloride, ammonia | |||
Onoplosbaar in | water | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Synthese
bewerkenPlatina(II)chloride kan bereid worden door hexachloorplatinazuur te verhitten in lucht tot 350°C:[2]
Deze methode is gemakkelijk, omdat hexachloorplatinazuur kan bereid worden door platina op te lossen in koningswater.
De rechtstreekse chlorering van platina met chloorgas leidt niet tot platina(II)chloride, maar tot vorming van platina(IV)chloride. Dit platina(IV)chloride kan echter thermisch ontleed worden door verhitting tot 450°C:[3]
Een dergelijke transformatie wordt hoofdzakelijk gedreven door een stijging van de entropie.
Structuur
bewerkenPlatina(II)chloride is qua kristalstructuur vergelijkbaar met palladium(II)chloride. Er bestaan twee kristalvormen: een α-vorm (polymeer) en een β-vorm (hexameer). De β-vorm, die een hexagonale kristalstructuur aanneemt, wordt bij 500°C omgezet in de α-vorm. In deze β-vorm bedraagt de afstand tussen twee naburige platina-atomen 332 tot 340 pm. In beide kristalstructuren wordt platina omringd door 4 chloride-liganden en ieder chlooratoom verbindt twee platina-atomen.[4]
Eigenschappen en toepassingen
bewerkenMet platina(II)chloride kunnen carbeencomplexen gevormd worden: dit kan door het zout te verhitten met een imidazoliumzout en natriumacetaat in DMSO.[5]
Verder is platina(II)chloride in staat om met verschillende liganden (ammoniak, trifenylfosfine, 1,5-cyclo-octadieen) te coördineren, hetgeen complexen oplevert die onder meer als katalysator kunnen ingezet worden. Een bekend voorbeeld is cisplatine, dat gevormd wordt door behandeling van platina(II)chloride met ammoniak:
Toxicologie en veiligheid
bewerkenPlatina(II)chloride is irriterend voor de ogen en de huid. Het kan allergische reacties veroorzaken. Bij inhalatie kan irritatie van de keel en de luchtwegen optreden.
Zie ook
bewerkenExterne links
bewerken- ↑ (en) Gebaseerd op kristallografische data uit Zeitschrift fuer Anorganische und Allgemeine Chemie (2003) 629, pp. 516-522
- ↑ (en) G.T. Kerr & A.E. Schweizer (1980) - β-Platinum(II) Chloride, Inorg. Synth., 20, pp. 48-49
- ↑ (de) L. Wöhler & S. Streicher (1913) - Über das Beständigkeitsgebiet von vier wasserfreien Platinchloriden, über die Flüchtigkeit des Metalls im Chlorgas und die Darstellung sauerstoff-freien Chlors, Chem. Ber., 46 (2), pp. 1591–1597
- ↑ (en) A.F. Holleman & E. Wiberg (2001) - Inorganic Chemistry, Academic Press, San Diego - ISBN 0-12-352651-5
- ↑ (en) M. Muehlhofer, T. Strassner, E. Herdtweck & W.A. Herrmann (2002) - Synthesis and structural characterization of novel bridged platinum(II) biscarbene complexes, Journal of Organometallic Chemistry, 660 (2), pp. 121–126