Portaal:Filosofie/Uitgelicht 03
Thomas van Aquino (1225–1274) was een Italiaanse filosoof en theoloog, die tot de scholastici gerekend wordt.
Thomas van Aquino stamde uit een vooraanstaande familie die hem had voorbestemd om in te treden bij de benedictijnen van Monte Cassino en abt te worden van deze machtige abdij. Hij trad echter in 1244 toe tot de dominicanen, een bedelorde met een grote werfkracht onder de aanzienlijken, zoals de cisterciënzers een eeuw vroeger hadden bezeten.
Hij was in Keulen tussen 1248 en 1252 als student onder het gehoor van zijn ordegenoot Albertus Magnus (1206–1280). In 1252 begon hij zelf te doceren. Hij werkte in Parijs, Rome, Napels, Orvieto en Viterbo. De universiteit van Parijs verleende hem in 1256 de graad van magister, tegelijk met de franciscaan Bonaventura. Thomas' werken en visie vonden niet meteen de weerklank van latere tijden. Omtrent 6 december 1273, na het vieren van de Mis, hield Thomas op met schrijven en dicteren. Toen zijn assistent Reginaldus om opheldering vroeg, antwoordde hij: "Ik kan het niet meer. Alles wat ik geschreven heb lijkt stro in vergelijking met wat ik heb gezien." Hoewel dit verschillend opgevat kan worden, is het vermoedelijk niet een afwijzing van zijn eigen werk. Aangenomen kan worden dat Thomas tijdens die viering een diepe spirituele ervaring heeft gehad. Hij stierf op 7 maart 1274. In 1277 veroordeelde de bisschop van Parijs enkele van zijn stellingen, maar deze veroordeling werd herroepen toen paus Johannes XXII Thomas van Aquino in 1323 heilig verklaarde. In 1567 benoemde paus Pius V, zelf een dominicaan, hem tot kerkleraar. Sinds 1970 is 28 januari de kerkelijke feestdag van Thomas van Aquino.