Pseudochampsa

Pseudochampsa is een geslacht van uitgestorven proterochampside archosauriformen, bekend uit de Cancha de Bochas-afzetting van de Ischigualasto-formatie uit het Laat-Trias (Carnien) van de provincie San Juan, Ischigualasto-Villa Unión-bekken in het noordwesten van Argentinië. Het bevat de enige soort Pseudochampsa ischigualastensis, oorspronkelijk benoemd als een tweede soort van de nauw verwante Chanaresuchus, gebaseerd op een vrij compleet gearticuleerd skelet en schedel. Een herziening van de overblijfselen concludeerde dat het het beste was om een eigen geslacht te benoemen, aangezien er geen eigenschappen werden gevonden om Pseudochampsa ischigualastensis en de typesoort van Chanaresuchus te verenigen met uitsluiting van andere proterochampsiden. Een fylogenetische analyse plaatst beide soorten in een polytomie met Gualosuchus als de meest geavanceerde leden van Proterochampsia.

Pseudochampsa Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Trias
Pseudochampsa ischigualastensis
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Reptilia (Reptielen) Onderklasse: Diapsida Infraklasse: Archosauromorpha Familie: Proterochampsidae Onderfamilie: Rhadinosuchinae
Geslacht
Pseudochampsa Trotteyn & Ezcurra, 2014
Typesoort
Chanaresuchus ischigualastensis
Skelet van Pseudochampsa ischigualastensis
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie Herpetologie

Beschrijving

Pseudochampsa werd ongeveer een meter lang.

Pseudochampsa in grootte vergeleken met een mens

De typesoort is Chanaresuchus ischigualastensis benoemd door Trotteyn et al. (2012). Zij diagnosticeerden het geslacht Chanaresuchus op basis van de aanwezigheid van schedelversiering door longitudinale kammen en verlagingen op de bovenoppervlakken van de premaxillae, maxillae en neusbeenderen, een zijfossa in het centrum van de presacrale wervels, een lage deltopectorale kam op het opperarmbeen, en de afwezigheid van een vijfde teen. Trotteyn en Ezcurra (2014) hebben deze veronderstelde synapomorfieën van Chanaresuchus echter herzien en ontdekten dat ze synapomorfieën van grotere clades vertegenwoordigen. Craniale versiering van deze vorm zoals te zien in Chanaresuchus bonapartei en Pseudochampsa ischigualastensis is ook aanwezig bij Gualosuchus reigi en Rhadinosuchus gracilis. De ondiepe, zwak omrande verlaging van de presacrale centra bij deze soorten wordt ook gedeeld met Tropidosuchus romeri, Gualosuchus reigi en Rhadinosuchus gracilis. De lage deltopectorale kam op het opperarmbeen is aanwezig in alle bekende proterochampsiden met uitsluiting van Rhadinosuchus gracilis, waarvan het opperarmbeen onbekend is, en Proterochampsa barrionuevoi. Ten slotte is bekend dat ten minste één andere proterochampside behalve Chanaresuchus bonapartei en Pseudochampsa ischigualastensis een vijfde teen mist - Tropidosuchus romeri. De drie gevestigde autapomorfieën van Chanaresuchus bonapartei door Dilkes en Arcucci (2012), zijn ofwel onbekend bij Pseudochampsa ischigualastensis of het is bekend dat ze ervan verschillen. In feite zijn twee van de drie autapomorfieën (een diepe goed gedefinieerde verlaging voor het neusgat en een langwerpige ovale supratemporale fenestrae met een naar de achterkant gerichte hoofdas) afwezig bij Pseudochampsa ischigualastensis, waarin deze verlaging ondiep is zoals in Gualosuchus reigi en de supratemporale fenestra is bijna driehoekig en uitgelijnd met de lange as van de schedel. Trotteyn en Ezcurra (2014) vonden dus geen synapomorfieën die Chanaresuchus bonapartei en Pseudochampsa ischigualastensis exclusief verenigen, of hun monofylie binnen Chanaresuchus ondersteunen, wat naar hun mening een nieuwe generieke naam vereiste voor 'C'. ischigualastensis.

De fylogenetische analyse van Trotteyn en Ezcurra (2014) plaatste Chanaresuchus bonapartei en Pseudochampsa ischigualastensis in een polytomie met Gualosuchus reigi. Ze suggereerden ook dat Rhadinosuchus gracilis, niet opgenomen in de analyse, mogelijk het zustertaxon is van Chanaresuchus bonapartei, gebaseerd op morfologie, wat de uitsluiting van Pseudochampsa ischigualastensis van Chanaresuchus verder ondersteunt.

Trotteyn en Ezcurra (2014) onderscheidden Pseudochampsa ischigualastensis van andere proterochampsiden, waaronder Chanaresuchus bonapartei, op basis van een unieke combinatie van eigenschappen. Deze omvatten een overdwars breed basicranium met overdwars gerichte tubera basilaria, processus paroccipitales (uitsteeksels van het achterhoofd) met verticaal verbrede uiteinden, de afwezigheid van een retro-articulair uitsteeksel op de onderkaken, staartwervels met een middenlangsgroef op het ondervlak van het centrum en met pre- en postzygapophyses sterk divergerend van de middenlijn, het ontbreken van foramina op de achterste groef van het sprongbeen, en tenslotte osteodermversiering die uitsluitend bestaat uit lengtegroeven.

Ontdekking

De schedel

Pseudochampsa is alleen bekend van het holotype PVSJ 567, een bijna compleet en in verband individu, deel van de collectie in de División de Paleontologia de Vertebrados del Museo de Ciencias Naturales y Universidad Nacional de San Juan, Argentinië. Het holotype bestaat uit een schedel met volledig afgesloten onderkaken, een volledige wervelkolom zonder de buitenste helft van de staart, verschillende nek- en rugribben, enkele haemaalbogen, sommige gastralia, de schoudergordel, beide gedeeltelijk geconserveerde opperarmbeenderen, een gedeeltelijke bekkengordel en beide bijna volledige achterpoten inclusief zowel dijbeen, scheenbeen, kuitbeen, middenvoetbeentjes en voeten. PVSJ 567 werd gevonden in Valle Pintado, Hoyada de Ischigualasto van het Ischigualasto Provincial Park, in de provincie San Juan. Het werd verzameld uit de Cancha de Bochas-afzetting van de Ischigualasto-formatie, van het Ischigualasto-Villa Union Basin, daterend uit het Laat-Carnien tot het Vroeg-Norien van het midden van het Laat-Trias.

Etymologie

De typesoort Pseudochampsa werd voor het eerst beschreven en benoemd door María J. Trotteyn, Ricardo N. Martínez en Oscar A. Alcober in 2012, als een tweede soort van Chanaresuchus, C. ischigualastensis. De soortaanduiding verwijst naar de Ischigualasto-formatie die het holotype en het enige bekende exemplaar opleverde, met het Latijnse achtervoegsel -ensis, wat 'afkomstig uit' betekent. Trotteyn en Martín D. Ezcurra hebben de soort in 2014 toegewezen aan zijn eigen geslacht Pseudochampsa en de nieuwe combinatie Pseudochampsa ischigualastensis gecreëerd. De nieuwe geslachtsnaam is afgeleid van het Griekse pseudo, wat 'vals' betekent, en champsa, wat 'krokodil' betekent, en verwijst naar de krokodilachtige lichaamsmorfologie van Pseudochampsa ischigualastensis.

Fylogenie

Het vereenvoudigde cladogram hieronder volgt de fylogenetische analyse van Trotteyn en Ezcurra (2014), die de dataset van Dilkes & Arcucci (2012) gebruikten.

Archosauriformes	Proterosuchus fergusi Erythrosuchus africanus Doswellia kaltenbachi Vancleavea campi Euparkeria capensis Parasuchus hislopi Archosauria  Proterochampsia   Proterochampsidae  Proterochampsa barrionuevoi Cerritosaurus binsfeldi Tropidosuchus romeri Chanaresuchus bonapartei Gualosuchus reigi Pseudochampsa ischigualastensis