Resolutie 1418 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resolutie 1418
Van de	Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum	21 juni 2002
Nr. vergadering	4558
Code	S/RES/1418
Stemming	voor; 15 onth.; 0 tegen; 0
Onderwerp	Bosnische Burgeroorlog
Beslissing	Verlengde SFOR en de UNMIBH-vredesmissie in Bosnië en Herzegovina tot 30 juni.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2002
	Permanente leden
	China · Frankrijk · Rusland · Verenigd Koninkrijk · Verenigde Staten
	Niet-permanente leden
	Bulgarije · Kameroen · Colombia · Guinee · Ierland · Mexico · Mauritius · Noorwegen · Singapore · Syrië
	Het SFOR-hoofdkwartier in Sarajevo anno 1997.

Resolutie 1418 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 21 juni 2002.

Achtergrond

In 1980 overleed de Joegoslavische leider Tito, die decennialang de bindende kracht was geweest tussen de zes deelstaten van het land. Na zijn dood kende het nationalisme een sterke opmars, en in 1991 verklaarden verschillende deelstaten zich onafhankelijk. Zo ook Bosnië en Herzegovina, waar in 1992 een burgeroorlog ontstond tussen de Bosniakken, Kroaten en Serviërs. Deze oorlog, waarbij etnische zuiveringen plaatsvonden, ging door tot in 1995 vrede werd gesloten. Hierop werd de NAVO-operatie IFOR gestuurd die de uitvoering ervan moest afdwingen. Die werd in 1996 vervangen door SFOR, die op zijn beurt in 2004 werd vervangen door de Europese operatie EUFOR Althea.

Inhoud

De Veiligheidsraad:

Herinnert aan al zijn vorige resoluties over de conflicten in ex-Joegoslavië, en voornamelijk resolutie 1357.
Handelt onder hoofdstuk VII van het Handvest van de Verenigde Naties.

Beslist dat de bepalingen in resolutie 1357 nog tot 30 juni van kracht blijven.
Besluit om op de hoogte te blijven.

Verwante resoluties

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 1418 op de Engelstalige Wikisource.