Grand Prix-wegrace van België 1985

De Grand Prix-wegrace van België 1985 was de achtste Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1985. De races werden verreden op 7 juli 1985 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy.

Vlag van België Grand Prix-wegrace van België 1985
Circuit de Spa-Francorchamps
Officiële naam G.P. Moto 1985
Land Vlag van België België
Datum 7 juli 1985
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Eerste Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Tweede Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Derde Vlag van Frankrijk Christian Sarron
250 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Eerste Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer
Tweede Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Derde Vlag van Duitsland Toni Mang
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Fausto Gresini
Snelste ronde Vlag van Oostenrijk August Auinger
Eerste Vlag van Italië Fausto Gresini
Tweede Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler
Derde Vlag van België Lucio Pietroniro
Zijspan
Poleposition Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Snelste ronde Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Eerste Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Tweede Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Derde Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Fritz Buck

Algemeen

bewerken

De Belgische Grand Prix was bijna afgelast nadat het asfalt van het circuit tijdens de trainingen van de Formule 1-Grand Prix aan flarden was gereden. De schade was (omgerekend) ruim 11 miljoen Euro en de autorace werd uiteindelijk op 15 september alsnog gereden. Een delegatie van de coureurs keurde het nieuwe asfalt enkele weken voor de GP goed maar tijdens de trainingen duurde het enige tijd voordat de coureurs genoeg vertrouwen hadden om de oude ronderecords te verpulveren. Wel merkten ze tijdens de vrijdagtraining dat de natte baan erg glad was. Drie van de vier races waren erg saai, omdat ze met groot gemak gewonnen werden: de 250- en de 500cc-race door Freddie Spencer en de 125cc-race door Fausto Gresini.

500cc-klasse

bewerken

De training

bewerken

Het lukte Marlboro-Yamaha maar niet om voldoende vermogen uit de machine van Eddie Lawson te halen om zelfs maar in de buurt van de tijd van Freddie Spencer te komen. Christian Sarron had geen problemen, maar kwam ook niet echt in de buurt. Uiteindelijk ontdekte Kel Carruthers een probleem met de aandrijving van de powervalves, waardoor Lawson alsnog de tweede startplaats bereikte.

Trainingstijden

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd
1.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 2"28'57
2.   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 2"28'92
3.   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"29'00
4.   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 2"30'27
5.   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 2"32'25
6.   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 2"32'41
7.   Takazumi Katayama Bakker-Rothmans-HRC-Honda 2"33'18
8.   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 2"33'29
9.   Thierry Espié Chevallier-Honda 2"33'48
10.   Dave Petersen Honda 2"34'07

De race

bewerken

In de 500cc-race paste Freddie Spencer dezelfde tactiek toe als in de 250cc-race: Na een bliksemstart zette hij het hele veld binnen enkele ronden op een veilige afstand en vervolgens ging hij rustiger rijden. Als het pitbord aangaf dat er iemand dichterbij kwam draaide hij het gas weer even open. Eddie Lawson moest zich intussen bezighouden met zijn merkgenoot Christian Sarron en zij werden gevolgd door Randy Mamola, Wayne Gardner, Ron Haslam en Raymond Roche. In de dertiende ronde verremde Sarron zich en moest hij Lawson laten gaan. Mamola verremde zich terwijl hij Roche wilde inhalen en ze raakten elkaar zelfs, maar alleen Mamola kwam ten val. Takazumi Katayama bereikte eindelijk weer eens een redelijk resultaat: achtste, maar hij had daarbij geluk dat Dave Petersen in de laatste ronde zonder benzine kwam te staan.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 49"51'80 1 15
2   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 49"57'07 2 12
3   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 50"28'09 3 10
4   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 50"42'31 4 8
5   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 51"06'17 11 6
6   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 51"17'75 8 5
7   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 51"27'88 6 4
8   Takazumi Katayama Bakker-Rothmans-HRC-Honda 51"30'14 7 3
9   Boet van Dulmen Bakker-Honda 51"51'36 14 2
10   Gustav Reiner Bakker-Honda 51"52'46 13 1
11   Mike Baldwin Honda 52"07'11 12
12   Thierry Espié Chevallier-Honda 52"08'81 9
13   Franco Uncini HB-Gallina-Suzuki 52"10'22 19
14   Christian Le Liard ELF-Chevallier-Honda 52"21'50 15
15   Sito Pons HB-Gallina-Suzuki 52"25'16 20
16   Massimo Messere Honda +1 ronde 17
17   Armando Errico Honda +1 ronde 22
18   Henk van der Mark SNRT-Honda +1 ronde 23
19   Eero Hyvärinen Honda +1 ronde 24
20   Rob Punt Suzuki +1 ronde 25
21   Mile Pajic SNRT-Honda +1 ronde 30
22   Manfred Fischer Honda +1 ronde 26
23   Paul Iddon Suzuki +1 ronde 28
24   Neil Robinson Suzuki +1 ronde 31
25   Marco Papa Paton +1 ronde 27
26   Dietmar Mayer Honda +1 ronde 32
27   Maarten Duyzers Suzuki +1 ronde 34
28   Georg-Robert Jung Suzuki +1 ronde 33

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak Grid
  Dave Petersen Honda Brandstoftekort 10
  Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda Val 5
  Marco Lucchinelli Cagiva 29
  Fabio Biliotti Honda 21
  Wolfgang von Muralt Bakker-Suzuki Versnellingsbak 18
  Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki Zuiger 16

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Virginio Ferrari Cagiva Teambeleid[1]
  Pierre-Etienne Samin ELF-Chevallier-Honda Blessure[2]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

bewerken
Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 96
2   Eddie Lawson Marlboro-Yamaha 86
3   Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 62
4   Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda-UK 61
5   Ron Haslam Rothmans-HRC-Honda-UK 51
6   Randy Mamola Rothmans-HRC-Honda 40
7   Didier de Radiguès ELF-Chevallier-HRC-Honda 34
8   Raymond Roche Marlboro-Yamaha 22
9   Rob McElnea Skoal Bandit-Heron-Suzuki 19
10   Boet van Dulmen Honda / Bakker-Honda 14

250cc-klasse

bewerken

De training

bewerken

In de 250cc-training viel niet veel bijzonders te melden. Freddie Spencer reed zonder problemen naar poleposition, anderhalve seconde sneller dan de concurrentie. Pierre Bolle presteerde goed met zijn Parisienne door de vierde startplaats te veroveren. De tiende startplaats van Jean-François Baldé was ook opmerkelijk. Het Pernod team bleek te zijn gestopt en Baldé had bij importeur Sonauto een ex-Christian Sarron-Yamaha TZ 250 gekocht.

Trainingstijden

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd
1.   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 2"36'03
2.   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 2"37'67
3.   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 2"38'71
4.   Pierre Bolle Bakker-Parisienne 2"39'20
5.   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 2"39'30
6.   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 239'40
7.   Dominique Sarron Rothmans-Honda 2"39'67
8.   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 2"39'99
9.   Reinhold Roth Juchem-Yamaha 2"40'13
10.   Jean-François Baldé Yamaha 2"40'43

De race

bewerken

Nadat de 125cc-race al geen spanning had gekend waar het de eerste plaats betrof, gaf de 250cc-race hetzelfde beeld. Nu was het Freddie Spencer die de race van start tot finish leidde en na de eerste ronde al drie seconden voorsprong had. Toen was Loris Reggiani al in de strobalen gevlogen en in de tweede ronde nam Hans Lindner in zijn val Reinhold Roth mee. Ver achter Spencer werd om de tweede plaats gestreden door Carlos Lavado en Toni Mang. Dat gevecht eindigde toen de machine van Mang tegen het einde langzamer ging lopen. Lavado werd dus tweede en Mang derde.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 42"05'73 1 15
2   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 42"18'43 2 12
3   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 42"23'12 3 10
4   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 42"45'69 5 8
5   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 42"51'51 8 6
6   Manfred Herweh Bakker-Real-Rotax 43"05'18 15 5
7   Juan Garriga JJ Cobas-Rotax 43"05'65 17 4
8   Dominique Sarron Rothmans-Honda 43"06'51 7 3
9   Alan Carter Honda 43"06'73 13 2
10   Patrick Igoa Rothmans-Honda 43"21'29 22 1
11   Jacques Cornu Parisienne-Honda 43"29'62 19
12   Luis Miguel Reyes JJ Cobas-Rotax 43"32'80 20
13   Siegfried Minich Yamaha 43"33'14 16
14   August Auinger Bartol 43"33'89 26
15   Guy Bertin Malanca-Rotax 43"45'42 30
16   Hans Becker Yamaha 43"45'88 25
17   Jean Foray Chevallier-Yamaha 43"46'51 31
18   Edwin Weibel Yamaha 43"46'76 27
19   Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda 43"50'15 28
20   Stefano Caracchi MBA 43"52'37 36
21   René Delaby Rotax 44"02'87 34
22   Roland Freymond Yamaha 44"03'25 21

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak Grid
  Reinhold Roth Juchem-Yamaha Val[3] 9
  Hans Lindner Bakker-Rotax Val[3] 32
  Pierre Bolle Bakker-Parisienne 4
  Loris Reggiani Aprilia-Rotax Val[4] 6
  Stéphane Mertens Yamaha Val 11
  Jean-François Baldé Yamaha[5] Schakelpedaal 10
  Jean-Louis Guignabodet MIG-Rotax 12
  Alan Carter Honda 13
  Niall Mackenzie Silverstone-Armstrong-Rotax 14
  Harald Eckl ES 18
  Donnie McLeod Silverstone-Armstrong-Rotax 23
  Jean-Michel Mattioli Yamaha 24
  Mar Schouten Yamaha Koppeling[3] 33
  Antonio García JJ Cobas-Rotax 35

Niet gekwalificeerd

bewerken
Coureur Merk Oorzaak Grid
  Mario Rademeyer Yamaha
  Thierry Rapicault Yamaha
  Cees Doorakkers SNRT-Honda Keuring[6] 48

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
  Maurizio Vitali Garelli Blessure[7]
  Ángel Nieto Garelli Blessure[8]
  Jacky Onda Pernod Teambeleid[5]
  Iván Palazzese Venemotos-Yamaha Ontslagen[9]
  Erich Klein Rotax Blessure[10]
  Antonio Neto JJ Cobas-Rotax Blessure[11]

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Freddie Spencer Rothmans-HRC-Honda 104
2   Toni Mang Marlboro-HRC-Honda 70
3   Martin Wimmer Mitsui-Yamaha 69
4   Carlos Lavado Venemotos-Yamaha 61
5   Loris Reggiani Aprilia-Rotax 34
6   Fausto Ricci Rothmans-HRC-Honda 22
7   Alan Carter HRC-Honda / Honda 20
8   Carlos Cardús JJ Cobas-Rotax 17
9   Reinhold Roth Juchem-Yamaha 16
10   Jacques Cornu Bakker-Parisienne /
Parisienne-Honda
13

125cc-klasse

bewerken

De training

bewerken

In de 125cc-training van donderdag raakte Ezio Gianola na een val in shock, waardoor hij van verdere deelname af moest zien. Luca Cadalora liep bij een val een beenblessure op. Fausto Gresini reed de snelste trainingstijd, met als verrassing op de tweede positie de Belg Lucio Pietroniro. De leider in het wereldkampioenschap, Pier Paolo Bianchi, reed slechts de zevende tijd, vier seconden langzamer dan Gresini.

Trainingstijden

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd
1.   Fausto Gresini FMI-Garelli 2"45'91
2.   Lucio Pietroniro MBA 2"47'96
3.   Bruno Kneubühler LCR-MBA 2"48'30
4.   Jean-Claude Selini MBA 2"48'72
5.   August Auinger Bartol-MBA 2"48'77
6.   Domenico Brigaglia MBA 2"48'78
7.   Pier Paolo Bianchi MBA 2"49'57
8.   Olivier Liégeois MBA 2"50'09
9.   Willy Pérez MBA 2"50'41
10.   Giuseppe Ascareggi MBA 2"50'50

De race

bewerken

WK-leider Pier Paolo Bianchi had het moeilijk in België, want nadat hij vanaf de tweede startrij moest beginnen ging het in de race ook niet makkelijk. Fausto Gresini nam al snel na de start de leiding om ze niet meer af te staan. Hij won met een ruime voorsprong. De spanning moest komen uit de gevechten achter hem. Lucio Pietroniro deed het in zijn thuisrace erg goed en vocht met Bruno Kneubühler om de tweede plaats. Toen Kneubühler hem in de vierde ronde voorbijstak koos Pietroniro voor zekerheid en de derde plaats. Bianchi was toen hard aan het werk in zijn gevecht met August Auinger, Jean-Claude Selini en Willy Pérez. Selini viel met machinepech uit, maar Auinger klopte Bianchi met tien seconden verschil. Bianchi óf zijn team MBA waren slechte verliezers, want er werd een protest ingediend tegen de cilinderinhoud van de Garelli van Gresini. Die bleek bij nameten 124,6 cc te bedragen.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1   Fausto Gresini FMI-Garelli 38"58'34 1 15
2   Bruno Kneubühler LCR-MBA 39"24'84 3 12
3   Lucio Pietroniro MBA 39"31'05 2 10
4   August Auinger Bartol-MBA 39"31'08 5 8
5   Pier Paolo Bianchi MBA 39"41'23 7 6
6   Willy Pérez MBA 39"47'40 9 5
7   Domenico Brigaglia MBA 39"48'04 6 4
8   Olivier Liégeois MBA 40"09'66 8 3
9   Johnny Wickström MBA 40"17'14 16 2
10   Jussi Hautaniemi MBA 40"17'67 11 1
11   Alfred Waibel MBA 40"31'67 15
12   Håkan Olsson MBA 40"32'54 20
13   Thierry Feuz MBA 40"32'76 19
14   Anton Straver MBA 40"34'46 21
15   Eric Gijsel MBA 40"43'59 32
16   Jacky Hutteau MBA 40"54'35 25
17   Andres Sánchez MBA 41"00'08 33
18   Thomas Pedersen MBA 41"03'23 18
19   Adolf Stadler MBA 41"03'97 26
20   Boy van Erp MBA 41"04'86 35
21   Peter Balaz MBA 41"05'28 24
22   Ton Spek MBA 41"05'46 29
23   Fernando Gonzalez MBA 41"33'20 36
24   Michel Escudier MBA 41"33'45 28
25   Helmut Lichtenberg MBA +1 ronde 34

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak Grid
  Jean-Claude Selini MBA Versnellingsbak 4
  Giuseppe Ascareggi MBA 10
  Alex Bedford MBA 12
  Esa Kytölä MBA 13
  Robin Appleyard MBA 17
  Dirk Hafeneger MBA 31
  Mike Leitner MBA 23
  Bady Hassaine MBA 27
  Wilhelm Lücke MBA 38
  Manfred Braun MBA 37

Niet gestart

bewerken
Coureur Merk Oorzaak Grid
  Luca Cadalora MBA Blessure[12] 14
  Willy Hupperich Seel-MBA 22
  Ezio Gianola FMI-Garelli Blessure[13]

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos. Coureur Merk Ptn.
1   Pier Paolo Bianchi MBA 69
2   Fausto Gresini FMI-Garelli 64
3   Ezio Gianola FMI-Garelli 42
4   Bruno Kneubühler LCR-MBA 40
5   August Auinger Bartol-MBA 38
6   Lucio Pietroniro MBA 24
7   Domenico Brigaglia MBA 22
8   Jean-Claude Selini MBA 21
9   Olivier Liégeois MBA 13
10   Johnny Wickström MBA 12

Zijspanklasse

bewerken

De training

bewerken

De zijspanrijders hadden vooral moeilijkheden met het kiezen van de juiste banden voor het nieuwe asfalt in Spa-Francorchamps, maar ook alle andere coureurs keken met argusogen naar de trainingen. Tijdens de trainingen van de Formule 1-Grand Prix was de vorige toplaag stukgereden en het was maar afwachten hoe het wegdek zich onder de driewielers zou houden. Voor de kwalificaties was het geen probleem: Egbert Streuer/Bernard Schnieders waren bijna twee seconden sneller dan Rolf Biland/Kurt Waltisperg en waren met hun tijd zelfs bijna even snel als Freddie Spencer in de 250cc-training.

Trainingstijden

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1.   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 2"36'17
2.   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 2"37'93
3.   Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 2"38'69
4.   Werner Schwärzel   Fritz Buck Krauser-LCR-Yamaha 2"39'51
5.   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 2"41'68
6.   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Yamaha 2"41'73
7.   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 2"42'32
8.   Mick Barton   Simon Birchall LCR-Yamaha 2"42'70
9.   Hans Hügli   Andreas Schütz LCR-Yamaha 2"42'94
10.   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 2"43'47

De race

bewerken

Egbert Streuer en Bernard Schnieders hadden het in de training goed gedaan: poleposition met bijna twee seconden verschil. Ze startten echter slecht en moesten aansluiten achter de combinaties Rolf Biland/Kurt Waltisperg en Werner Schwärzel/Fritz Buck. In de vierde ronde nam Streuer de eerste plaats over en hij hield die enkele ronden vast. Halverwege de race zat Biland weer op kop, maar Streuer kon hem makkelijk volgen en verklaarde na de race dat hij zijn banden aan het sparen was. Wanneer de achtervolgers dichterbij kwamen nam Streuer de leiding weer even over om het gat te vergroten. Tegen het einde van de race zag hij dat Biland steeds meer risico ging nemen en twee ronden voor het einde nam Streuer de leiding definitief over, reed de snelste ronde en won de race met zestien seconden verschil. Daarbij hielp het ook dat Biland schakelproblemen kreeg.

Uitslag zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Grid Punten
1   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 42"28'33 1 15
2   Rolf Biland   Kurt Waltisperg LCR-Krauser 42"44'05 2 12
3   Werner Schwärzel   Fritz Buck Krauser-LCR-Yamaha 43"07'22 4 10
4   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 8
5   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 10 6
6   Hans-Rudi Christinat   Markus Fährni LCR-Yamaha 5
7   Markus Egloff   Urs Egloff LCR-Yamaha 4
8   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Yamaha 6 3
9   Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 7 2
10   Hans Hügli   Andreas Schütz LCR-Yamaha 9 1
11   Frank Wrathall   Phil Spendlove Seymaz-Yamaha
12   Luigi Casagrande   René Nydegger LCR-Yamaha
13   René Progin   Yvan Hunziker Seymaz-Yamaha
14   Derek Jones   Brian Ayres LCR-Yamaha 5
15   Martin Kooy   Raimond van den Groep Kova-Yamaha
16   Hein van Drie   Iain Colquhoun LCR-Yamaha
17   Graham Gleeson   Kerry Chapman LCR-Yamaha
18   Jean-Louis Millet   Christian Depraz Seymaz-Yamaha
19   Ken Smith   Dave Brown Onbekend

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Grid
  Alain Michel   Jean-Marc Fresc Krauser-LCR-Yamaha 3
  Mick Barton   Simon Birchall LCR-Yamaha 8
  Rolf Steinhausen   Bruno Hiller Busch-ARO
  Theo van Kempen   Geral de Haas LCR-Yamaha 16

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha Blessure[14]

Top tien tussenstand zijspanklasse

bewerken
Pos. Coureur Bakkenist Merk Ptn.
1   Rolf Biland   Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha /
LCR-Krauser
50
2   Werner Schwärzel   Fritz Buck Krauser-LCR-Yamaha 49
3   Egbert Streuer   Bernard Schnieders LCR-Yamaha 43
4   Steve Webster   Tony Hewitt LCR-Yamaha 22
  Alfred Zurbrügg   Martin Zurbrügg LCR-Yamaha
6   Steve Abbott   Shaun Smith Windle-Yamaha 13
7   Mick Barton   Simon Birchall LCR-Yamaha 11
8   Masato Kumano   Helmut Diehl LCR-Yamaha 8
  Hans Hügli   Andreas Schütz LCR-Yamaha
10   Derek Bayley   Brian Nixon LCR-Yamaha 7

Suzuki-problemen

bewerken

De Suzuki-teams kregen door het uitblijven van nieuw fabrieksmateriaal steeds meer problemen. Rob McElnea was in de trainingen nog erg tevreden over de door Heron aangeschafte White Power Super Front-voorvork, maar viel al in de eerste ronde uit door een kapotte zuiger nadat hij zich slechts als zestiende gekwalificeerd had. Daarmee was hij de snelste Suzuki-rijder. Het HB-Gallina-Suzuki team stond er nog slechter voor met Franco Uncini op de negentiende startpositie en Sito Pons op de twintigste. Zij waren bang dat sponsor HB er niet lang meer brood in zou zien. Wolfgang von Muralt, die met zijn productie-Suzuki RG 500 als achttiende had mogen starten, viel al in de eerste ronde uit door een gebroken versnellingsbaktandwiel, maar beklaagde zich over het feit dat Suzuki nauwelijks onderdelen kon leveren.

Honda-problemen

bewerken

Ook bij HRC-Honda waren er coureurs ontevreden. Alleen Freddie Spencer kreeg de viercilinder Honda NSR 500 en de rest moest het met de driecilinder Honda NS 500 doen. Volgens Randy Mamola ontstonden er op die manier twee competities: die van de viercilinders en die van de driecilinders. De viercilinders waren in handen van Spencer enerzijds en de Yamaha-rijders Eddie Lawson, Christian Sarron en Raymond Roche anderzijds, de driecilinders in handen van Mamola, Wayne Gardner, Ron Haslam, Didier de Radiguès en Takazumi Katayama.

Vorige race:
TT Assen 1985
FIM wereldkampioenschap wegrace
37e seizoen (1985)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1985

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1984
Grand Prix-wegrace van België Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1986